Rosen, die als enige rabbijn de synodevaders toespreekt, verwerpt dat de bezetting van de Palestijnse gebieden de oorzaak is van het Palestijns-Israëlisch conflict. “De wortels daarvan gaan terug tot voor de zesdaagse oorlog van 1967. De bezetting is slechts een resultaat daarvan. De cruciale vraag is of Arabische staten een niet-Arabisch bestuur kunnen aanvaarden in hun midden.” Rosen erkende de bemiddelaars- en verzoeningsrol van christenen in het Midden-Oosten en hij prees de vooruitgang van de joods-christelijke relaties, al wordt dit voorlopig niet weerspiegeld in het Heilige Land. “Joden en christenen die elkaar leren kennen, ontdekken al snel dat ze dezelfde waarden en interesses delen en beschouwen elkaar als echte vrienden. Nooit eerder in de geschiedenis bestonden er zulke uitstekende joods-christelijke relaties.”
De Latijnse patriarch van Jeruzalem Fouad Twal riep eerder op om christenen in het Midden-Oosten niet te laten vallen en het Heilige Land niet te laten verworden tot een openluchtmuseum. “De Kerk van het Heilige Land is een minderheidskerk, maar zij blijft de moederkerk.”
De Grieks-Melkitische patriarch Gregory IIII Laham waarschuwde voor de gevolgen van de uittocht van christenen uit het Midden-Oosten. “Indien de verscheidenheid verdwijnt in het Midden-Oosten, stevenen wij onvermijdelijk af op een conflict tussen het islamitische oosten en het christelijke westen.”
De bisschoppensynode in Rome Bron: Siciliani Gennari/SIR
Paus Benedictus, tijdens de opening van de synode Bron: Siciliani Gennari/SIR
Sfeerbeeld van de bisschoppensynode in Rome Bron: Siciliani Gennari/SIR
(Kerknet)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten