Het artikel verscheen in Knack, maar ik kon niet kopiëren,
dus alleen de link op internet te openen:
http://knack.rnews.be/nl/actualiteit/weekblad/articles/printarticle-2622072.htm
woensdag 1 december 2010
dinsdag 30 november 2010
woensdag 24 november 2010
Een Kerstboodschap om alles even op een rij te zetten.
Dit jaar hangen thuis voor het eerst drie bijzondere boodschappers van vrede in de kerstboom. Een Palestijnse huisvader uit het Aida Vluchtelingenkamp bij Bethlehem maakte engelen uit gebroken flessen en lood. Glas dat nu eens niet dient voor Palestijnse molotovcocktails. “Gesmolten lood” nu eens niet voor een Israëlische operatie gebruikt. (www.lajee.org) Doorschijnend zingen ze meerstemmig een Gloria in den hoge en een Boodschap van Vrede op aarde aan alle mensen van goede wil. Versterken wij vandaag dit koor, ieder met zijn eigen stem? Of financieren wij liever muren tussen mensen? (http://www.russelltribunalonpalestine.com/en/1103/concluding-statement-london-session)
Broos weerspiegelen de drie engelen de herinneringen aan mijn bezoek aan de geboorteplaats van Jezus Christus. Toen Herodes de Grote, megalomaan en paranoïde, als koninklijk-collaborateur Massada bouwde, werd God er mensenkind in een armzalige grot of stal. Zoals we er een aantal hebben gezien. Palestijnse nomaden bewonen ze nog altijd. Ze hoeden er hun schamele kuddes voorbij Beersheva aan de rand van de Negev. Wat een contrast met de witte nieuwbouwbruid Yafo-Tel Aviv die zich op zeer liberaal Joods-Amerikaanse wijze settelt voor een huwelijksleven aan de warme mediterrane kust of straks even riant in een design-nederzetting in het diepere binnenland. Een bescheiden Kiboetsim-mentaliteit lijkt vervlogen. Nu is er een Burcht van een Kerk op Manger Square Bethlehem. De Heiligen van de Byzantijnse mozaïeken uit de 12de eeuw hebben nog de kogelgaten in hun hoofd van een belegering in 1967. Voor Christenen vervulde Jezus van Nazareth als kind reeds de Messiaanse verwachting. Maar vandaag kan iedereen de Joden begrijpen: het Rijk van Vrede is nog altijd niet gerealiseerd. Orthodoxe Joden wachten nog altijd halsstarrig en tevergeefs op hun Messias. Ondertussen is er sinds 1948, “de Nakbah”, geen plaats meer voor de Palestijnen in de Israëlische Stal van segregerende checkpoints, tunnels en ID-wegen. De Omar-Moskee uit 1860 aan de andere kant van Manger Square symboliseert nog de vertwijfelde poging tot historische dialoog tussen Christenen en Islamieten. De Joden gooiden meer dan roet in het eten. Een dodelijk wederzijds opbod van zinloos geweld als resultaat.
Vanzelfsprekend hebben de Joden, terug uit Egypte, terug uit Babylonische en Assyrische Ballingschap, terug uit de Diaspora vanaf 70 na Christus, door de Romeinse bezetter onder de voet gelopen, tot pas terug uit de tweede wereldoorlog, voortdurend een geschiedenis van niet te miskennen lijden. Er is een terechte vraag naar een eigen veilige thuis: een ‘Eretz Tova’. Een Land van Belofte met onverdeeld een Stad van Hemelse Vrede als hoofdstad. Het “Yad Vashem”- “Holocaust” museum brandt terecht een eeuwige volwassen vlam als herinnering aan “Shoah” en “Endlösung”. Ook ontelbare kleine vlammetjes als naam, nagedachtenis en herinnering aan de kinderslachtoffertjes: één voor één genoemd met leeftijd, doen ons in stilte wiegend, profeten stamelen: Jesaja 65, 19-20. ”Dan zal ik juichen om Jeruzalem en mij verblijden om mijn volk: geween en gekerm worden er niet meer gehoord. Er is geen zuigeling meer met een kort leven en geen grijsaard die zijn jaren niet vervult, want de jongste sterft op de leeftijd van honderd jaar.”
Maar Jesaja gaat zelf als onstuitbare profeet gedreven verder: Jesaja 65, 21-22 en 25. “Zelf zullen zij wonen in de huizen die zij zelf hebben gebouwd en eten zij de vruchten van de wijngaard die ze zelf hebben geplant. Zij bouwen niet meer wat een ander zal bewonen en planten niets waarvan een ander zal eten? Dan grazen de wolf en het lam eensgezind, de leeuw eet dan hooi zoals het rund, terwijl de slang zich voeden zal met stof. Niemand zal nog kwaad doen of onheil stichten op heel mijn heilige berg, zegt de Heer.”
De voormalige soldaat die de stilte brak op zijn gidsbeurt in Hebron (www.breakingthesilence.org ) of de plaatsaanduidingen van Zochrot (www.zochrot.org ) die de volledige geschiedenis willen bovenspitten van verdwenen Palestijnse dorpen, schreeuwen het van de daken dat de Gulden Regel (‘Doe aan een ander wat je wilt dat jou geschiedt’, als basis voor een wereldethos gemotiveerd door alle levensovertuigingen wereldwijd), hier nog altijd geen vredevolle werkelijkheid is. Wij nagelen dit jaar, om nooit meer te vergeten, een kleine zilveren Mezouza, de Gulden Regel er in opgerold, naast de kerstkribbe. Wij wijzen met een Yad (Joodse leeswijzer) de onbereikbare, onaanraakbare, onrealiseerbare Bijbelse Boodschap aan. “Allah Oe Akbar”, meermaals per dag wordt het wereldwijd luid aangekondigd: God, Jahweh, Allah is zo groot, zo onbereikbaar veraf: transcendent. Een mens zou ophouden te dromen, te hopen, te geloven dat vaderlijke vrede mensen tastbaar nabij kan zijn, zoals Janusz Korczak zijn leerlingen. Hoeveel mensen moeten er nog gepest, gegeseld, gekruisigd, gestorven en begraven worden? Hoeveel nog hun Via Dolorosa gaan? Wanneer zullen we allemaal de moed hebben om wegen van verrijzenis te gaan? Wanneer zullen we uit ons witgekalkte knekelgraven in het Dal van Josafat verrijzen? Wanneer zullen we samen het graf van de Aartsvaders (Haram al-Khalil) mogen betreden? Waarom moet Ray Dolphin, UNO-vertegenwoordiger in Jeruzalem met heel precieze kaarten aantonen dat Israël zijn staatsgrenzen nog altijd niet vast wil leggen om stiekem Palestijns land te kunnen annexeren? (www.egmontinstitute.be/speechnotes/06/060620-West.Bank/Ray.Dolphin.htmn; www.ochaopt.org )
Ja, het Onze Vader staat in alle talen van de wereld geglazuurd in de Pater Noster-kerk in de Hof van Olijven! Ja, ondanks alle leed om gestorven familieleden in het wederzijdse geweld, is Rami Alhanan van “Parents Circle” getuige van hoop samen met Yonathan Shapira van”Combatants for Peace”! (www.theparentscircle.com; http://cfpeace.org ) Ja, tegen alle wereldse waanzin van wegenpasjes en identiteitscontroles in jongleren jongeren van de circusschool te Ramallah hun vertrouwen in elkaar aan de trapeze! Ja, Jessika Devlieghere zou ongehinderd met haar man door het land moeten kunnen reizen! (palestinian.circus@gmail.com) Ja, het moet mogelijk worden dat het Tempelplein voor alle volkeren een bereikbaar teken van eenheid en wereldvrede wordt!( www.noblesanctuary.com) Ja, de muur voorbij The Green Line mag ons niet langer het opbouwen van het Warschau-ghetto, maar de val van de Berlijnse oproepen! Ja, Schefaa Abu Jabal onze Druzische gids in Golan moet een betere toekomst krijgen dan “The Syrian Bride“!(www.jawlan.org ) Ja, de Palestijnen en Israëliërs kunnen weer samen olijven, citroenen en druiven plukken! (www.lemontreemovie.com/lemontree_en.html ) Ja, gelukkig werkt Leora Garton aan vrije doorgang voor mensen en goederen in Gaza! (www.gisha.org ) Ja, het is echt geen spel (www.spg.org.il )meer als we inleven hoe de toestand is!
Een Palestijnse handelaar in de soeks van Nazareth gaf me op souvenirjacht voor het thuisfront “pro deo” een oude koperen boodschapperkoker mee. Hij hoorde me de doelstellingen van een vredespelgrimage met Broederlijk Delen/Pax Christi en hun partnerorganisaties verwoorden en gaf me open en spontaan de opdracht mee die Blijde Boodschap overal te verkondigen.” Walk on water” zingt een Vlaamse radiozender onbeschaamd. Wij kruisvaarders probeerden het eerst al eens uit aan de Dode Zee…nu in ons gewone leven. Als het zout zijn kracht verliest, waarmee gaan we dan zouten?
Benedict Verbrugge,
Vredespelgrim Pax Christi/ Broederlijk Delen samen met……
Broos weerspiegelen de drie engelen de herinneringen aan mijn bezoek aan de geboorteplaats van Jezus Christus. Toen Herodes de Grote, megalomaan en paranoïde, als koninklijk-collaborateur Massada bouwde, werd God er mensenkind in een armzalige grot of stal. Zoals we er een aantal hebben gezien. Palestijnse nomaden bewonen ze nog altijd. Ze hoeden er hun schamele kuddes voorbij Beersheva aan de rand van de Negev. Wat een contrast met de witte nieuwbouwbruid Yafo-Tel Aviv die zich op zeer liberaal Joods-Amerikaanse wijze settelt voor een huwelijksleven aan de warme mediterrane kust of straks even riant in een design-nederzetting in het diepere binnenland. Een bescheiden Kiboetsim-mentaliteit lijkt vervlogen. Nu is er een Burcht van een Kerk op Manger Square Bethlehem. De Heiligen van de Byzantijnse mozaïeken uit de 12de eeuw hebben nog de kogelgaten in hun hoofd van een belegering in 1967. Voor Christenen vervulde Jezus van Nazareth als kind reeds de Messiaanse verwachting. Maar vandaag kan iedereen de Joden begrijpen: het Rijk van Vrede is nog altijd niet gerealiseerd. Orthodoxe Joden wachten nog altijd halsstarrig en tevergeefs op hun Messias. Ondertussen is er sinds 1948, “de Nakbah”, geen plaats meer voor de Palestijnen in de Israëlische Stal van segregerende checkpoints, tunnels en ID-wegen. De Omar-Moskee uit 1860 aan de andere kant van Manger Square symboliseert nog de vertwijfelde poging tot historische dialoog tussen Christenen en Islamieten. De Joden gooiden meer dan roet in het eten. Een dodelijk wederzijds opbod van zinloos geweld als resultaat.
Vanzelfsprekend hebben de Joden, terug uit Egypte, terug uit Babylonische en Assyrische Ballingschap, terug uit de Diaspora vanaf 70 na Christus, door de Romeinse bezetter onder de voet gelopen, tot pas terug uit de tweede wereldoorlog, voortdurend een geschiedenis van niet te miskennen lijden. Er is een terechte vraag naar een eigen veilige thuis: een ‘Eretz Tova’. Een Land van Belofte met onverdeeld een Stad van Hemelse Vrede als hoofdstad. Het “Yad Vashem”- “Holocaust” museum brandt terecht een eeuwige volwassen vlam als herinnering aan “Shoah” en “Endlösung”. Ook ontelbare kleine vlammetjes als naam, nagedachtenis en herinnering aan de kinderslachtoffertjes: één voor één genoemd met leeftijd, doen ons in stilte wiegend, profeten stamelen: Jesaja 65, 19-20. ”Dan zal ik juichen om Jeruzalem en mij verblijden om mijn volk: geween en gekerm worden er niet meer gehoord. Er is geen zuigeling meer met een kort leven en geen grijsaard die zijn jaren niet vervult, want de jongste sterft op de leeftijd van honderd jaar.”
Maar Jesaja gaat zelf als onstuitbare profeet gedreven verder: Jesaja 65, 21-22 en 25. “Zelf zullen zij wonen in de huizen die zij zelf hebben gebouwd en eten zij de vruchten van de wijngaard die ze zelf hebben geplant. Zij bouwen niet meer wat een ander zal bewonen en planten niets waarvan een ander zal eten? Dan grazen de wolf en het lam eensgezind, de leeuw eet dan hooi zoals het rund, terwijl de slang zich voeden zal met stof. Niemand zal nog kwaad doen of onheil stichten op heel mijn heilige berg, zegt de Heer.”
De voormalige soldaat die de stilte brak op zijn gidsbeurt in Hebron (www.breakingthesilence.org ) of de plaatsaanduidingen van Zochrot (www.zochrot.org ) die de volledige geschiedenis willen bovenspitten van verdwenen Palestijnse dorpen, schreeuwen het van de daken dat de Gulden Regel (‘Doe aan een ander wat je wilt dat jou geschiedt’, als basis voor een wereldethos gemotiveerd door alle levensovertuigingen wereldwijd), hier nog altijd geen vredevolle werkelijkheid is. Wij nagelen dit jaar, om nooit meer te vergeten, een kleine zilveren Mezouza, de Gulden Regel er in opgerold, naast de kerstkribbe. Wij wijzen met een Yad (Joodse leeswijzer) de onbereikbare, onaanraakbare, onrealiseerbare Bijbelse Boodschap aan. “Allah Oe Akbar”, meermaals per dag wordt het wereldwijd luid aangekondigd: God, Jahweh, Allah is zo groot, zo onbereikbaar veraf: transcendent. Een mens zou ophouden te dromen, te hopen, te geloven dat vaderlijke vrede mensen tastbaar nabij kan zijn, zoals Janusz Korczak zijn leerlingen. Hoeveel mensen moeten er nog gepest, gegeseld, gekruisigd, gestorven en begraven worden? Hoeveel nog hun Via Dolorosa gaan? Wanneer zullen we allemaal de moed hebben om wegen van verrijzenis te gaan? Wanneer zullen we uit ons witgekalkte knekelgraven in het Dal van Josafat verrijzen? Wanneer zullen we samen het graf van de Aartsvaders (Haram al-Khalil) mogen betreden? Waarom moet Ray Dolphin, UNO-vertegenwoordiger in Jeruzalem met heel precieze kaarten aantonen dat Israël zijn staatsgrenzen nog altijd niet vast wil leggen om stiekem Palestijns land te kunnen annexeren? (www.egmontinstitute.be/speechnotes/06/060620-West.Bank/Ray.Dolphin.htmn; www.ochaopt.org )
Ja, het Onze Vader staat in alle talen van de wereld geglazuurd in de Pater Noster-kerk in de Hof van Olijven! Ja, ondanks alle leed om gestorven familieleden in het wederzijdse geweld, is Rami Alhanan van “Parents Circle” getuige van hoop samen met Yonathan Shapira van”Combatants for Peace”! (www.theparentscircle.com; http://cfpeace.org ) Ja, tegen alle wereldse waanzin van wegenpasjes en identiteitscontroles in jongleren jongeren van de circusschool te Ramallah hun vertrouwen in elkaar aan de trapeze! Ja, Jessika Devlieghere zou ongehinderd met haar man door het land moeten kunnen reizen! (palestinian.circus@gmail.com) Ja, het moet mogelijk worden dat het Tempelplein voor alle volkeren een bereikbaar teken van eenheid en wereldvrede wordt!( www.noblesanctuary.com) Ja, de muur voorbij The Green Line mag ons niet langer het opbouwen van het Warschau-ghetto, maar de val van de Berlijnse oproepen! Ja, Schefaa Abu Jabal onze Druzische gids in Golan moet een betere toekomst krijgen dan “The Syrian Bride“!(www.jawlan.org ) Ja, de Palestijnen en Israëliërs kunnen weer samen olijven, citroenen en druiven plukken! (www.lemontreemovie.com/lemontree_en.html ) Ja, gelukkig werkt Leora Garton aan vrije doorgang voor mensen en goederen in Gaza! (www.gisha.org ) Ja, het is echt geen spel (www.spg.org.il )meer als we inleven hoe de toestand is!
Een Palestijnse handelaar in de soeks van Nazareth gaf me op souvenirjacht voor het thuisfront “pro deo” een oude koperen boodschapperkoker mee. Hij hoorde me de doelstellingen van een vredespelgrimage met Broederlijk Delen/Pax Christi en hun partnerorganisaties verwoorden en gaf me open en spontaan de opdracht mee die Blijde Boodschap overal te verkondigen.” Walk on water” zingt een Vlaamse radiozender onbeschaamd. Wij kruisvaarders probeerden het eerst al eens uit aan de Dode Zee…nu in ons gewone leven. Als het zout zijn kracht verliest, waarmee gaan we dan zouten?
Benedict Verbrugge,
Vredespelgrim Pax Christi/ Broederlijk Delen samen met……
dinsdag 23 november 2010
Public Statement of the Russell Tribunal on Palestine: ook over Dexia...
Public Statement of the Russell Tribunal on Palestine
following the conclusion of the London Session
on corporate complicity in Israeli violations of international law
The RTP London Session took place at the Law Society, 113 Chancery Lane, London WC2A 1PL on
20-21 November 2010.
Concluding Statement RTP London 22 November 2010 1.
Over the past two days, the Tribunal heard compelling evidence of corporate complicity in Israeli
violations of international law, relating to: the supply of arms; the construction and maintenance of
the illegal separation Wall; and in establishing, maintaining and providing services, especially
financial, to illegal settlements, all of which have occurred in the context of an illegal occupation of
Palestinian territory.
It is clear from the evidence of witnesses that this conduct is not only morally reprehensible, but also
exposes those corporations to legal liability for very serious violations of international human rights
and humanitarian law. What distinguishes the present situation from others in which international
action has been called for, is that in this case both Israel and the corporations that are complicit in
Israel’s unlawful actions are in clear violation of international human rights and humanitarian law.
The first session of the Tribunal, held in Barcelona in March 2010, found the EU and EU member
states complicit in Israeli violations of international law, including: the illegal construction of the
Wall in Palestinian territory; systematic building of illegal exclusively Jewish settlements on
occupied Palestinian territory; the illegal blockade on Gaza; and numerous illegal military operations
against Palestinian civilians, particularly during Operation Cast Lead in Gaza (Dec 2008-Jan 2009),
which constitute war crimes and/or crimes against humanity.
Further, the RTP notes that the international community is clearly in agreement that Israel is in
flagrant disregard of its international obligations; and further notes with deep regret that this wholly
unsatisfactory and unacceptable state of affairs has been allowed to continue. Nonetheless, Israel’s
continued impunity and disregard of its state obligations as a member of the United Nations and
bound by the UN Charter, has set it apart from the rest of the international community. Accordingly,
the RTP draws to the attention of all corporations complicit in Israel’s grave violations that their
continued business activities place them on the wrong side of international opinion, morality and
Concluding Statement RTP London 22 November 2010 2.
law. This clearly places both Israel and the corporations in a position in which they are undermining
the very integrity and credibility of international law and the institutions that underpin it.
The main questions the jury considered in London were:
1. Which Israeli violations of international law are corporations complicit in?
2. What are the legal consequences of the activities of corporations that aid and abet Israeli
violations?
3. What are the remedies available and what are the obligations of states in relation to corporate
complicity?
Accordingly, in answering these questions, the Tribunal’s full findings from the London Session,
which will be available at the beginning of December 2010, will both summarise the key evidence
that it heard about corporate complicity and identify specific legal and non-legal consequences and
remedies.
The Tribunal has noted the failure of states to take appropriate action to put an end to Israel’s
violations and illegal conduct, despite the requirements of international law, or to hold to account
corporate complicity in Israeli actions, which has prompted civil society to step in and take action to
bring about policy changes that respect human rights and international humanitarian law. This
includes a very wide range of actions in support of the Palestinian call for boycott, divestment and
sanctions (BDS).
Corporations play a very decisive role in enabling Israel to commit war crimes and crimes against
humanity. These corporate activities can, and have been, the subject of citizen’s movements that the
RTP received evidence about, including boycotts; shareholders holding corporations to account;
divestments by pension funds of investments tainted by illegality; and actions that continue to put
corporations in the spotlight with the purpose of bringing about change in corporate culture. In the
Israeli context, civil society is taking effective action to enforce the law. Therefore, the RTP calls on
states to protect the rights of all those who initiate or take such lawful BDS actions.
Twelve corporations and the EU were invited to participate in the London session but all declined.
Letters were received from three corporations and the EU, which were entered into evidence. They
will be annexed to the Tribunal’s final conclusions of the London session.
Concluding Statement RTP London 22 November 2010 3.
The RTP’s conclusions include its findings as to the potential legal liability of several corporations,
including the following:
a) G4S, a multinational British/Danish corporation, supplies scanning equipment and full body
scanners to several military checkpoints in the West Bank, all of which have been built as
part of the Separation Wall, whose route was declared illegal by the ICJ in its Advisory
Opinion of 9 July 2004.
b) Elbit Systems, a leading Israeli multinational, has an intimate and collaborative relationship
with the Israeli military in developing weapons technology first used by the Israeli Army in
its active combat operations, before marketing and selling the technology to countries
worldwide. For example, Elbit supplied the Unmanned Aerial Vehicles (otherwise known as
Drones) that were extensively and illegally used in the Gaza conflict. Despite this, the British
Army has recently awarded Elbit a joint contract worth over US$1 billion for the
development of the next generation of UAVs (known as the Watchkeeper programme). The
British corporation UAV Engines Limited, a wholly owned Elbit subsidiary, will produce the
plane’s engines. A serious concern regarding the use of drones relates to their indiscriminate
nature. This is illustrated by the fact that during the Gaza conflict, for every alleged
combatant targeted by drones, there were 10 civilian deaths. The Norwegian Pension Fund
divested from Elbit Systems as a result of this complicity in human rights violations.
c) Caterpillar, based in the US, supply specifically modified military D9 bulldozers to Israel,
which are used in: (i) the demolition of Palestinian homes; (ii) the construction of settlements
and the Wall; and (iii) in urban warfare in the Gaza conflict; in all cases causing civilian
deaths and injuries, and extensive property damage not justified by military necessity.
d) Cement Roadstone Holdings, an Irish multinational corporation, purchased 25% of the Israeli
corporation Mashav Initiative and Development Ltd, which in turn wholly owns Nesher
Israel Cement Enterprises Ltd, which is Israel’s sole cement producer, supplying 75-90% of
all cement in Israel and occupied Palestine. This cement is used, amongst other things, for the
construction of the illegal Separation Wall.
e) Dexia, a Franco-Belgian corporation, finances Israeli settlements in the West Bank via its
Concluding Statement RTP London 22 November 2010 4.
subsidiary Dexia Israel Public Finance Ltd.
f) Veolia Transport, a French corporation, is involved in the construction of the East Jerusalem
light railway, which Veolia is due to operate. Veolia also operates bus services to illegal
Israeli settlements.
g) Carmel Agrexco, an Israeli corporation, is an exporter of agricultural produce, including
oranges, olives, and avocadoes from the illegal settlements in the West Bank.
The Tribunal heard evidence that G4S, Elbit Systems and Caterpillar all acknowledge and actively
boast in their promotional material about the use of their equipment during the Gaza conflict, which
unlawfully inflicted loss of life and extensive and serious damage on Palestinian civilians and their
property.
Civil claims against the above corporations, brought by victims of their complicity, are possible in
the countries where those corporations are domiciled or have a significant presence; and corporations
and corporate actors can be subject to criminal prosecution for breach of domestic law (for example,
money laundering and/or concealment) and/or for the commission of international crimes, including
the pillage of natural resources. In many countries domestic law incorporates international law,
including international humanitarian and human rights law. This is without prejudice to universal
jurisdiction or the jurisdiction of the International Criminal Court. The full conclusions of the
Tribunal’s London Session will provide detailed examples of such potential litigation, and also
highlight and encourage civil society/BDS actions that can achieve corporate accountability.
The Tribunal was impressed by the range and depth of the evidence given during the sessions.
The Tribunal is extremely grateful for the time, generosity and courage of the witnesses, particularly
those that took part at considerable personal risk.
The Russell Tribunal will hold two more sessions in the next two years. The third session in South
Africa will consider the applicability of the crime of apartheid to Israel. After the fourth session, it
will publish its full conclusions.
The jury of the RTP was composed of the following members:
Concluding Statement RTP London 22 November 2010 5.
Stéphane Hessel, Ambassador of France, Honorary President of the RTP, France
Mairead Corrigan Maguire, Nobel Peace Laureate 1976, Northern Ireland
John Dugard, Professor of International law, former UN Special Rapporteur on Human
Rights in the Palestinian Territories, South Africa
Lord Anthony Gifford QC, UK barrister and Jamaican attorney-at-law
Ronald Kasrils, writer and activist, former Government Minister, South Africa
Michael Mansfield, barrister, President of the Haldane Society of Socialist Lawyers, United
Kingdom
José Antonio Martin Pallin, emeritus judge, Chamber II, Supreme Court, Spain
Cynthia McKinney, former member of the US Congress and 2008 presidential candidate,
Green Party, USA
following the conclusion of the London Session
on corporate complicity in Israeli violations of international law
The RTP London Session took place at the Law Society, 113 Chancery Lane, London WC2A 1PL on
20-21 November 2010.
Concluding Statement RTP London 22 November 2010 1.
Over the past two days, the Tribunal heard compelling evidence of corporate complicity in Israeli
violations of international law, relating to: the supply of arms; the construction and maintenance of
the illegal separation Wall; and in establishing, maintaining and providing services, especially
financial, to illegal settlements, all of which have occurred in the context of an illegal occupation of
Palestinian territory.
It is clear from the evidence of witnesses that this conduct is not only morally reprehensible, but also
exposes those corporations to legal liability for very serious violations of international human rights
and humanitarian law. What distinguishes the present situation from others in which international
action has been called for, is that in this case both Israel and the corporations that are complicit in
Israel’s unlawful actions are in clear violation of international human rights and humanitarian law.
The first session of the Tribunal, held in Barcelona in March 2010, found the EU and EU member
states complicit in Israeli violations of international law, including: the illegal construction of the
Wall in Palestinian territory; systematic building of illegal exclusively Jewish settlements on
occupied Palestinian territory; the illegal blockade on Gaza; and numerous illegal military operations
against Palestinian civilians, particularly during Operation Cast Lead in Gaza (Dec 2008-Jan 2009),
which constitute war crimes and/or crimes against humanity.
Further, the RTP notes that the international community is clearly in agreement that Israel is in
flagrant disregard of its international obligations; and further notes with deep regret that this wholly
unsatisfactory and unacceptable state of affairs has been allowed to continue. Nonetheless, Israel’s
continued impunity and disregard of its state obligations as a member of the United Nations and
bound by the UN Charter, has set it apart from the rest of the international community. Accordingly,
the RTP draws to the attention of all corporations complicit in Israel’s grave violations that their
continued business activities place them on the wrong side of international opinion, morality and
Concluding Statement RTP London 22 November 2010 2.
law. This clearly places both Israel and the corporations in a position in which they are undermining
the very integrity and credibility of international law and the institutions that underpin it.
The main questions the jury considered in London were:
1. Which Israeli violations of international law are corporations complicit in?
2. What are the legal consequences of the activities of corporations that aid and abet Israeli
violations?
3. What are the remedies available and what are the obligations of states in relation to corporate
complicity?
Accordingly, in answering these questions, the Tribunal’s full findings from the London Session,
which will be available at the beginning of December 2010, will both summarise the key evidence
that it heard about corporate complicity and identify specific legal and non-legal consequences and
remedies.
The Tribunal has noted the failure of states to take appropriate action to put an end to Israel’s
violations and illegal conduct, despite the requirements of international law, or to hold to account
corporate complicity in Israeli actions, which has prompted civil society to step in and take action to
bring about policy changes that respect human rights and international humanitarian law. This
includes a very wide range of actions in support of the Palestinian call for boycott, divestment and
sanctions (BDS).
Corporations play a very decisive role in enabling Israel to commit war crimes and crimes against
humanity. These corporate activities can, and have been, the subject of citizen’s movements that the
RTP received evidence about, including boycotts; shareholders holding corporations to account;
divestments by pension funds of investments tainted by illegality; and actions that continue to put
corporations in the spotlight with the purpose of bringing about change in corporate culture. In the
Israeli context, civil society is taking effective action to enforce the law. Therefore, the RTP calls on
states to protect the rights of all those who initiate or take such lawful BDS actions.
Twelve corporations and the EU were invited to participate in the London session but all declined.
Letters were received from three corporations and the EU, which were entered into evidence. They
will be annexed to the Tribunal’s final conclusions of the London session.
Concluding Statement RTP London 22 November 2010 3.
The RTP’s conclusions include its findings as to the potential legal liability of several corporations,
including the following:
a) G4S, a multinational British/Danish corporation, supplies scanning equipment and full body
scanners to several military checkpoints in the West Bank, all of which have been built as
part of the Separation Wall, whose route was declared illegal by the ICJ in its Advisory
Opinion of 9 July 2004.
b) Elbit Systems, a leading Israeli multinational, has an intimate and collaborative relationship
with the Israeli military in developing weapons technology first used by the Israeli Army in
its active combat operations, before marketing and selling the technology to countries
worldwide. For example, Elbit supplied the Unmanned Aerial Vehicles (otherwise known as
Drones) that were extensively and illegally used in the Gaza conflict. Despite this, the British
Army has recently awarded Elbit a joint contract worth over US$1 billion for the
development of the next generation of UAVs (known as the Watchkeeper programme). The
British corporation UAV Engines Limited, a wholly owned Elbit subsidiary, will produce the
plane’s engines. A serious concern regarding the use of drones relates to their indiscriminate
nature. This is illustrated by the fact that during the Gaza conflict, for every alleged
combatant targeted by drones, there were 10 civilian deaths. The Norwegian Pension Fund
divested from Elbit Systems as a result of this complicity in human rights violations.
c) Caterpillar, based in the US, supply specifically modified military D9 bulldozers to Israel,
which are used in: (i) the demolition of Palestinian homes; (ii) the construction of settlements
and the Wall; and (iii) in urban warfare in the Gaza conflict; in all cases causing civilian
deaths and injuries, and extensive property damage not justified by military necessity.
d) Cement Roadstone Holdings, an Irish multinational corporation, purchased 25% of the Israeli
corporation Mashav Initiative and Development Ltd, which in turn wholly owns Nesher
Israel Cement Enterprises Ltd, which is Israel’s sole cement producer, supplying 75-90% of
all cement in Israel and occupied Palestine. This cement is used, amongst other things, for the
construction of the illegal Separation Wall.
e) Dexia, a Franco-Belgian corporation, finances Israeli settlements in the West Bank via its
Concluding Statement RTP London 22 November 2010 4.
subsidiary Dexia Israel Public Finance Ltd.
f) Veolia Transport, a French corporation, is involved in the construction of the East Jerusalem
light railway, which Veolia is due to operate. Veolia also operates bus services to illegal
Israeli settlements.
g) Carmel Agrexco, an Israeli corporation, is an exporter of agricultural produce, including
oranges, olives, and avocadoes from the illegal settlements in the West Bank.
The Tribunal heard evidence that G4S, Elbit Systems and Caterpillar all acknowledge and actively
boast in their promotional material about the use of their equipment during the Gaza conflict, which
unlawfully inflicted loss of life and extensive and serious damage on Palestinian civilians and their
property.
Civil claims against the above corporations, brought by victims of their complicity, are possible in
the countries where those corporations are domiciled or have a significant presence; and corporations
and corporate actors can be subject to criminal prosecution for breach of domestic law (for example,
money laundering and/or concealment) and/or for the commission of international crimes, including
the pillage of natural resources. In many countries domestic law incorporates international law,
including international humanitarian and human rights law. This is without prejudice to universal
jurisdiction or the jurisdiction of the International Criminal Court. The full conclusions of the
Tribunal’s London Session will provide detailed examples of such potential litigation, and also
highlight and encourage civil society/BDS actions that can achieve corporate accountability.
The Tribunal was impressed by the range and depth of the evidence given during the sessions.
The Tribunal is extremely grateful for the time, generosity and courage of the witnesses, particularly
those that took part at considerable personal risk.
The Russell Tribunal will hold two more sessions in the next two years. The third session in South
Africa will consider the applicability of the crime of apartheid to Israel. After the fourth session, it
will publish its full conclusions.
The jury of the RTP was composed of the following members:
Concluding Statement RTP London 22 November 2010 5.
Stéphane Hessel, Ambassador of France, Honorary President of the RTP, France
Mairead Corrigan Maguire, Nobel Peace Laureate 1976, Northern Ireland
John Dugard, Professor of International law, former UN Special Rapporteur on Human
Rights in the Palestinian Territories, South Africa
Lord Anthony Gifford QC, UK barrister and Jamaican attorney-at-law
Ronald Kasrils, writer and activist, former Government Minister, South Africa
Michael Mansfield, barrister, President of the Haldane Society of Socialist Lawyers, United
Kingdom
José Antonio Martin Pallin, emeritus judge, Chamber II, Supreme Court, Spain
Cynthia McKinney, former member of the US Congress and 2008 presidential candidate,
Green Party, USA
Harvesting Olives in the West Bank op http://www.rhrna.org/ rabbies for human rights
Posted by Helen Engelhardt. Categories: RHR-NA Study Tour 2010, West Bank on Nov 19th, 2010 | 1 comment “If you thought you were going to sleep on the bus, forget about it!” The voice of the indefatigable Rabbi Arik Ascherman, Executive Director of Rabbis for Human Rights (RHR), blared over our tour bus’ microphone as we pulled away from the Ramada Renaissance Hotel in Jerusalem. It was 8:30 am on day two of a ten-day Rabbis for Human Rights-North America (RHR-NA) study tour of Israel and the Occupied Palestinian Territories and I was still disoriented by jet lag and adjusting to dry air and sharp edged morning light. I had thought about sleeping on the bus; I had even cleverly brought along my eye mask and inflatable neck pillow to encourage maximum relaxation, but to no avail.
“I hope you will leave here more confused than when you came. Everybody comes with preconceptions. For some of you, this trip may be bursting bubbles. Those of us who grew up taught that everything Israel does is right, that the very cornerstone of our identity, what gave meaning to our lives was our connection to Israel are going to see things that are very painful, things that you’d rather not see.”
“As a Jew, as a Rabbi, an Israeli, as a Zionist, there’s no fun in doing what we do here, for me to deal everyday with the deepest darkest corner of Israeli society that I love and I hope everybody here loves as well. What does it mean to love and support Israel especially when you are aware that things are not what we dreamed and hoped it would be?”
“Some of you may have come here believing that everything Israel does is wrong. I hope that you’ll be disabused of that as well. This is a democracy – one of the strongest democracies in the world. There are many places in the world where a trip like this would be illegal or a death sentence and we have to keep that in perspective as well.”
“And so I reflect on what it means to be starting on this trip, dafka, on the day that Yitzak Rabin was assassinated back in 1995, I reflect upon the importance of hearing many voices. Today you’ll be hearing at least three different voices: Palestinians, human rights activists and settlers. There is one thing I would add to this trip are average Israelis, which none of us represent. Really listen, really hear to all these voices.”
(Unfortunately, we never did get to meet with any settlers and listen to their views and perspectives. The rabbi we were supposed to see, Rabbi Avi Gisser, Head Rabbi of the Ofra Settlement, never answered Rabbi Arik’s phone calls, so all we were able to do at the end of our day was to drive through the settlement.)
“So what are we going to do today? Rabbis for Human Rights has three pillars of our work: education about human rights, economic justice for Israelis and human rights for Palestinians in the Occupied Territories. Our calling card for the last eight years or so is supporting the right of the Palestinians to access their own olive groves. We’re going to harvest olives for about two hours or so. (Our regular volunteers leave at 6 am and return at 6pm.) Then we’ll spend a few hours touring the northern part of the Occupied Territories, the Nablus region. We’re going to pay a solidarity visit to a Palestinian farmer.”
“This past Friday about 500 dunams of olive groves were burned by settlers, destroying between 1,000 -2,000 trees. For a gold plated matzo ball can anyone tell me what a dunam is?”
(Eldad Brin, our tour educator, supplied the answer: four dunams to an acre.)
“The first person who said come to our village, had spent 13 years in our security prisons. He came out totally committed to non-violence. In 2002, he said, come. We began protecting them, becoming Israeli shields for the Palestinians when they were attacked by the settlers. I eventually sat down with the policemen who told me ‘you’re endangering all of us’; I responded by asking them what they thought would happen next if they didn’t allow legal nonviolent action?”
“In 2006 we won a major victory in court. The army must allow Palestinians to get to every olive even inside settlements, and protect them. The army can’t deny them access for their own good. The Army has to protect the trees and it has to bring people to justice. We’ve had no progress at all with the last two rights but the first two are being observed. The army is doing their job; our volunteers aren’t getting their heads cracked open anymore by the settlers.”
“There are 9 million olive trees in West Bank alone. They are the mainstay of most Palestinian families. Especially after the Second Intifada, most Palestinians became unemployed, unable to work in Israel. They returned to their lands. Their olive oil is sold for internal use, to Israelis, to other countries. Their trees are regarded like family members.”
“After 2006, the army created three areas: the Red, the Blue and the Yellow. We have to let the Palestinians in but to protect them, all these areas are closed to Israelis. In the Red areas, Palestinians can’t go in without permits. They have to coordinate with the Israeli authorities in order to tend their trees. In Blue areas, Palestinians are advised to coordinate with the Israeli authorities, but don’t have to. In Yellow areas, Palestinians are allowed in but Israeli human rights activists are forbidden. We are a red flag to the settlers, we upset them. The Israeli authorities can’t write orders distinguishing between left and right wing Israelis.”
“We go along with this as long as the Palestinians are allowed in.”
“I don’t like stereotypes, but if you want to find religious fanatics foaming at the mouth, this is where you will find them. Yitzhar is Ground Zero for violence. Ever since the forced evacuation from Gaza, settlers have created something called Operation Price Tag. Every time the army attempts to take down an illegal outpost, they create such violence, that the government will think twice before they try again. That’s when settlers burn or poison trees, beat Palestinians, attack soldiers. They also do these things – especially the destruction of trees – simply as a tactic to drive the Palestinians off their lands.”
We were approaching the groves where we were to work. The bus stopped to pick up Zacharia Sada, RHR’s Occupied Territories Researcher. There were also two teams of television cameramen, one from Canada and the other from Egypt who were photographing our activities. Our destination was in the Nablus region, near the Palestinian village of Burin, located between the Israeli settlements of Har Brakha and Yitzhar (see map). Before letting us off the bus, Rabbi Arik gave us the ground rules:
“Nobody is ever alone. Everybody, at least two people together; you don’t let other people out of eye contact. We would like a mobile phone in every group; if anything develops, call me on my mobile. I will talk to police or army; back off if this happens. We’re not asking you to act as shields.”
Photo by Emma Missouri
Photo by Emma Missouri
We then crossed over the road and scrambled up a low hill, trying to keep our balance on the loose rock, avoiding the grey dusty thorny shrubs, making our way to the olive trees above us. The trees offered some blessed shade from the glaring light and heat. Two women in heavy shirts and long skirts were balancing on ladders, two young men spread large tarps under the trees. We did as they demonstrated: we stripped the small purple black olives off their branches letting them fall onto the plastic cloths. When enough olives had accumulated, the tarp was lifted up and the olives were poured into burlap bags.
Rabbi Rachel Goldenberg. Photo by Emma Missouri.
.
Eleven days after seeing Just Vision’s latest film Budrus in its official opening in New York City, a film depicting one Palestinian village’s successful nonviolent confrontation with the Israeli army to save their precious olive trees from destruction by the building of the separation barrier, I was sharing in this ancient ritual.
..
Photo by Emma Missouri
Photo by Helen Engelhardt
Photo by Helen Engelhardt
Photo by Helen Engelhardt
Then Rabbi Arik received a call on his cell that a farmer was being chased off his land by the army. Rabbi Arik, Zacharia, RHR-NA staff member Emma Missouri, Rabbi Rachel Goldenberg and Rabbi Debora Gordon jumped in the car along with him. Rabbi Deb, a goat farmer in Troy, NY, told me what happened next:
“We met a so called flying checkpoint, that is, a checkpoint arbitrarily set up on the road. It had nothing to do with our mission. The soldiers began hassling Zacharia. ‘I come from Jit – you don’t like that?’ Rabbi Arik shushed him. ‘Let me handle this.’”
Zacharia Sada stays in the drivers seat as Rabbi Arik Ascherman talks with the soldiers at a "flying checkpoint." TV crew look on. Photo by Emma Missouri.
The soldiers wanted him to get out of the car. Rabbi Arik advised him not to. Everyone had to show their passports. Probably three American passports saved him or certainly encouraged the soldiers to finish their check and release us. There was a Palestinian on the other side of the road who wouldn’t drive on until he was satisfied that it had been resolved. Zachariah wouldn’t leave until the two camera crews, Canadian and Egyptian were checked as well. Very good behavior all around in terms of taking care of each other.”
“So we continued on to the village of Kfar Qaddum and we met Mr. Kadumi…”
To read what happened next, check out Rabbi Deb’s blog post, “Rabbis in the Olive Groves.”
“I hope you will leave here more confused than when you came. Everybody comes with preconceptions. For some of you, this trip may be bursting bubbles. Those of us who grew up taught that everything Israel does is right, that the very cornerstone of our identity, what gave meaning to our lives was our connection to Israel are going to see things that are very painful, things that you’d rather not see.”
“As a Jew, as a Rabbi, an Israeli, as a Zionist, there’s no fun in doing what we do here, for me to deal everyday with the deepest darkest corner of Israeli society that I love and I hope everybody here loves as well. What does it mean to love and support Israel especially when you are aware that things are not what we dreamed and hoped it would be?”
“Some of you may have come here believing that everything Israel does is wrong. I hope that you’ll be disabused of that as well. This is a democracy – one of the strongest democracies in the world. There are many places in the world where a trip like this would be illegal or a death sentence and we have to keep that in perspective as well.”
“And so I reflect on what it means to be starting on this trip, dafka, on the day that Yitzak Rabin was assassinated back in 1995, I reflect upon the importance of hearing many voices. Today you’ll be hearing at least three different voices: Palestinians, human rights activists and settlers. There is one thing I would add to this trip are average Israelis, which none of us represent. Really listen, really hear to all these voices.”
(Unfortunately, we never did get to meet with any settlers and listen to their views and perspectives. The rabbi we were supposed to see, Rabbi Avi Gisser, Head Rabbi of the Ofra Settlement, never answered Rabbi Arik’s phone calls, so all we were able to do at the end of our day was to drive through the settlement.)
“So what are we going to do today? Rabbis for Human Rights has three pillars of our work: education about human rights, economic justice for Israelis and human rights for Palestinians in the Occupied Territories. Our calling card for the last eight years or so is supporting the right of the Palestinians to access their own olive groves. We’re going to harvest olives for about two hours or so. (Our regular volunteers leave at 6 am and return at 6pm.) Then we’ll spend a few hours touring the northern part of the Occupied Territories, the Nablus region. We’re going to pay a solidarity visit to a Palestinian farmer.”
“This past Friday about 500 dunams of olive groves were burned by settlers, destroying between 1,000 -2,000 trees. For a gold plated matzo ball can anyone tell me what a dunam is?”
(Eldad Brin, our tour educator, supplied the answer: four dunams to an acre.)
“The first person who said come to our village, had spent 13 years in our security prisons. He came out totally committed to non-violence. In 2002, he said, come. We began protecting them, becoming Israeli shields for the Palestinians when they were attacked by the settlers. I eventually sat down with the policemen who told me ‘you’re endangering all of us’; I responded by asking them what they thought would happen next if they didn’t allow legal nonviolent action?”
“In 2006 we won a major victory in court. The army must allow Palestinians to get to every olive even inside settlements, and protect them. The army can’t deny them access for their own good. The Army has to protect the trees and it has to bring people to justice. We’ve had no progress at all with the last two rights but the first two are being observed. The army is doing their job; our volunteers aren’t getting their heads cracked open anymore by the settlers.”
“There are 9 million olive trees in West Bank alone. They are the mainstay of most Palestinian families. Especially after the Second Intifada, most Palestinians became unemployed, unable to work in Israel. They returned to their lands. Their olive oil is sold for internal use, to Israelis, to other countries. Their trees are regarded like family members.”
“After 2006, the army created three areas: the Red, the Blue and the Yellow. We have to let the Palestinians in but to protect them, all these areas are closed to Israelis. In the Red areas, Palestinians can’t go in without permits. They have to coordinate with the Israeli authorities in order to tend their trees. In Blue areas, Palestinians are advised to coordinate with the Israeli authorities, but don’t have to. In Yellow areas, Palestinians are allowed in but Israeli human rights activists are forbidden. We are a red flag to the settlers, we upset them. The Israeli authorities can’t write orders distinguishing between left and right wing Israelis.”
“We go along with this as long as the Palestinians are allowed in.”
“I don’t like stereotypes, but if you want to find religious fanatics foaming at the mouth, this is where you will find them. Yitzhar is Ground Zero for violence. Ever since the forced evacuation from Gaza, settlers have created something called Operation Price Tag. Every time the army attempts to take down an illegal outpost, they create such violence, that the government will think twice before they try again. That’s when settlers burn or poison trees, beat Palestinians, attack soldiers. They also do these things – especially the destruction of trees – simply as a tactic to drive the Palestinians off their lands.”
We were approaching the groves where we were to work. The bus stopped to pick up Zacharia Sada, RHR’s Occupied Territories Researcher. There were also two teams of television cameramen, one from Canada and the other from Egypt who were photographing our activities. Our destination was in the Nablus region, near the Palestinian village of Burin, located between the Israeli settlements of Har Brakha and Yitzhar (see map). Before letting us off the bus, Rabbi Arik gave us the ground rules:
“Nobody is ever alone. Everybody, at least two people together; you don’t let other people out of eye contact. We would like a mobile phone in every group; if anything develops, call me on my mobile. I will talk to police or army; back off if this happens. We’re not asking you to act as shields.”
Photo by Emma Missouri
Photo by Emma Missouri
We then crossed over the road and scrambled up a low hill, trying to keep our balance on the loose rock, avoiding the grey dusty thorny shrubs, making our way to the olive trees above us. The trees offered some blessed shade from the glaring light and heat. Two women in heavy shirts and long skirts were balancing on ladders, two young men spread large tarps under the trees. We did as they demonstrated: we stripped the small purple black olives off their branches letting them fall onto the plastic cloths. When enough olives had accumulated, the tarp was lifted up and the olives were poured into burlap bags.
Rabbi Rachel Goldenberg. Photo by Emma Missouri.
.
Eleven days after seeing Just Vision’s latest film Budrus in its official opening in New York City, a film depicting one Palestinian village’s successful nonviolent confrontation with the Israeli army to save their precious olive trees from destruction by the building of the separation barrier, I was sharing in this ancient ritual.
..
Photo by Emma Missouri
Photo by Helen Engelhardt
Photo by Helen Engelhardt
Photo by Helen Engelhardt
Then Rabbi Arik received a call on his cell that a farmer was being chased off his land by the army. Rabbi Arik, Zacharia, RHR-NA staff member Emma Missouri, Rabbi Rachel Goldenberg and Rabbi Debora Gordon jumped in the car along with him. Rabbi Deb, a goat farmer in Troy, NY, told me what happened next:
“We met a so called flying checkpoint, that is, a checkpoint arbitrarily set up on the road. It had nothing to do with our mission. The soldiers began hassling Zacharia. ‘I come from Jit – you don’t like that?’ Rabbi Arik shushed him. ‘Let me handle this.’”
Zacharia Sada stays in the drivers seat as Rabbi Arik Ascherman talks with the soldiers at a "flying checkpoint." TV crew look on. Photo by Emma Missouri.
The soldiers wanted him to get out of the car. Rabbi Arik advised him not to. Everyone had to show their passports. Probably three American passports saved him or certainly encouraged the soldiers to finish their check and release us. There was a Palestinian on the other side of the road who wouldn’t drive on until he was satisfied that it had been resolved. Zachariah wouldn’t leave until the two camera crews, Canadian and Egyptian were checked as well. Very good behavior all around in terms of taking care of each other.”
“So we continued on to the village of Kfar Qaddum and we met Mr. Kadumi…”
To read what happened next, check out Rabbi Deb’s blog post, “Rabbis in the Olive Groves.”
zondag 21 november 2010
Voor wie het inleidende interview van de VLIO-Leerlingen wil zien!
http://www.vlio.be/vliovisueel/op_weg_naar_gaza_en_israel.html
Ik wil speciaal de leerlingen van VLIO-visueel bedanken voor hun degelijk interview! Ik kijk uit naar het interview met de evaluatie van de reis.
Ik wil speciaal de leerlingen van VLIO-visueel bedanken voor hun degelijk interview! Ik kijk uit naar het interview met de evaluatie van de reis.
FOTOTENTOONSTELLING Rich Wiles over Palestina:
Van : 18/11/2010
Tot : 12/12/2010
Organisatie: Fotografiemuseum ism Broederlijk Delen
Locatie: Fotografiemuseum
Gemeente: Antwerpen
Rich Wiles is een Britse fotograaf die reeds 6 jaar woont en werkt in het Lajee center - één van onze partnerorganisaties - in het Aïda vluchtelingenkamp in Bethlehem. Hij coordineert het project "Our Voice" dat Broederlijk Delen samen met de Europese Unie ondersteunt. Jongeren uit 6 vluchtelingenkampen verspreid over de Westelijke Jordaanoever werken samen aan een driemaandelijks magazine Our Voice dat bericht over het leven als vluchteling onder de aanhoudende bezetting.
Om het magazine te kunnen produceren krijgen de jongeren onderricht in journalistiek en fotografie maar ook in mensenrechten, internationaal humanitair recht, gendergelijkheid en dergelijke meer. Rich Wiles neemt naast de coordinatie ook de workshops fotografie op zich.
Recent schreef hij het boek « Behind the wall », dat verschillende generaties Palestijnse vluchtelingen laat getuigen over hun leven in het kamp, evenals hun herinneringen en dromen. Geen gewichtige politieke analyses, maar verhalen over het dagelijkse leven in de vluchtelingenkampen, waarin mensen centraal staan. Het boek kreeg lovende recenties van belangrijke historici en journalisten zoals o.a. Jonathan Cook en Ilan Pappe.
Daarnaast tourt Rich ook regelmatig door Europa met zijn foto’s, die een scherp en menselijk beeld schetsen van het leven in de Palestijnse vluchtelingenkampen. Met de steun van Broederlijk Delen zal het werk van Rich Wiles en de kinderen van Lajee van 18 november tot 12 december te zien zijn in de tentoonstelling "Our dreams & nightmares"in het Fotografiemuseum te Antwerpen.
Meer info over de fotografie van Rich Wiles is te vinden op: www.richwiles.com
OUR DREAMS AND NIGHTMARES (fototentoonstelling Fotomuseum Antwerpen): http://www.1948.com.au/2008events/melbourne/DAN/DAN.html
CLOSED ZONE (Gaza): http://translate.google.com/translate?hl=nl&sl=en&u=http://www.closedzone.org/&prev=/search%3Fq%3Dlegal%2Bcenter%2Bfor%2Bfreedom%2Bof%2Bmovement%26hl%3Dnl%26biw%3D1276%26bih%3D823%26rlz%3D1W1ADBF_nl&rurl=translate.google.be
PARTNERORGANISATIES BD IN ISRAEL – PALESTINA: http://www.broederlijkdelen.be/waarwerkenwe/israelpalestina/partnerorganisaties
OVER GISHA: http://translate.google.com/translate?hl=nl&sl=en&u=http://www.closedzone.org/&prev=/search%3Fq%3Dlegal%2Bcenter%2Bfor%2Bfreedom%2Bof%2Bmovement%26hl%3Dnl%26biw%3D1276%26bih%3D823%26rlz%3D1W1ADBF_nl&rurl=translate.google.be
Ben toevallig op een blog gekomen: http://www.vkblog.nl/bericht/343200/%22Palestijnen%22%3A_Etnische_zuivering_door_middel_van_aanhalingstekens.
Tot : 12/12/2010
Organisatie: Fotografiemuseum ism Broederlijk Delen
Locatie: Fotografiemuseum
Gemeente: Antwerpen
Rich Wiles is een Britse fotograaf die reeds 6 jaar woont en werkt in het Lajee center - één van onze partnerorganisaties - in het Aïda vluchtelingenkamp in Bethlehem. Hij coordineert het project "Our Voice" dat Broederlijk Delen samen met de Europese Unie ondersteunt. Jongeren uit 6 vluchtelingenkampen verspreid over de Westelijke Jordaanoever werken samen aan een driemaandelijks magazine Our Voice dat bericht over het leven als vluchteling onder de aanhoudende bezetting.
Om het magazine te kunnen produceren krijgen de jongeren onderricht in journalistiek en fotografie maar ook in mensenrechten, internationaal humanitair recht, gendergelijkheid en dergelijke meer. Rich Wiles neemt naast de coordinatie ook de workshops fotografie op zich.
Recent schreef hij het boek « Behind the wall », dat verschillende generaties Palestijnse vluchtelingen laat getuigen over hun leven in het kamp, evenals hun herinneringen en dromen. Geen gewichtige politieke analyses, maar verhalen over het dagelijkse leven in de vluchtelingenkampen, waarin mensen centraal staan. Het boek kreeg lovende recenties van belangrijke historici en journalisten zoals o.a. Jonathan Cook en Ilan Pappe.
Daarnaast tourt Rich ook regelmatig door Europa met zijn foto’s, die een scherp en menselijk beeld schetsen van het leven in de Palestijnse vluchtelingenkampen. Met de steun van Broederlijk Delen zal het werk van Rich Wiles en de kinderen van Lajee van 18 november tot 12 december te zien zijn in de tentoonstelling "Our dreams & nightmares"in het Fotografiemuseum te Antwerpen.
Meer info over de fotografie van Rich Wiles is te vinden op: www.richwiles.com
OUR DREAMS AND NIGHTMARES (fototentoonstelling Fotomuseum Antwerpen): http://www.1948.com.au/2008events/melbourne/DAN/DAN.html
CLOSED ZONE (Gaza): http://translate.google.com/translate?hl=nl&sl=en&u=http://www.closedzone.org/&prev=/search%3Fq%3Dlegal%2Bcenter%2Bfor%2Bfreedom%2Bof%2Bmovement%26hl%3Dnl%26biw%3D1276%26bih%3D823%26rlz%3D1W1ADBF_nl&rurl=translate.google.be
PARTNERORGANISATIES BD IN ISRAEL – PALESTINA: http://www.broederlijkdelen.be/waarwerkenwe/israelpalestina/partnerorganisaties
OVER GISHA: http://translate.google.com/translate?hl=nl&sl=en&u=http://www.closedzone.org/&prev=/search%3Fq%3Dlegal%2Bcenter%2Bfor%2Bfreedom%2Bof%2Bmovement%26hl%3Dnl%26biw%3D1276%26bih%3D823%26rlz%3D1W1ADBF_nl&rurl=translate.google.be
Ben toevallig op een blog gekomen: http://www.vkblog.nl/bericht/343200/%22Palestijnen%22%3A_Etnische_zuivering_door_middel_van_aanhalingstekens.
De verklaring van een wereldwijd ethos
Door het Parlement van de Godsdiensten der Wereld, bijeen van 28 augustus
tot 5 September 1993, te Chicago, Illinois, U.S.A.
Inleiding
De wereld verkeert in doodsstrijd. Het leed doordringt alles zo diep en het is zo urgent
dat we ons gedwongen zien de verschijningsvormen ervan met name te noemen
opdat duidelijk wordt hoe diep dit leed eigenlijk gaat.
De vrede ontglipt ons... de planeet wordt vernietigd... mensen die elkaar buren
zijn leven in angst... mannen en vrouwen raken van elkaar vervreemd... kinderen
sterven!
Dit is afschuwelijk!
Wij veroordelen het misbruiken van het ecosysteem van de aarde.
Wij veroordelen de armoede die eventuele mogelijkheden in het leven verstikt; de
honger die het lichaam van de mens verzwakt; de verschillende vormen van economische
ongelijkheid die zovele families dreigen te gronde te richten.
Wij veroordelen de sociale verwarring van de naties; het disrespect voor rechtvaardigheid
waardoor mensen in de marge worden gedreven; de anarchie die onze
gemeenschappen dreigt over te nemen en de onzinnige dood van kinderen door geweld.
In het bijzonder veroordelen we agressie en haat in de naam van religie.
Maar deze doodsstrijd hoeft er niet te zijn.
Hij hoeft er niet te zijn omdat de basis voor een ethos al aanwezig is. Dit ethos
schept de mogelijkheid voor een betere orde, zowel voor de wereld als voor het individu,
en deze voert mensen weg van wanhoop, en de samenlevingen weg van chaos.
Wij zijn vrouwen en mannen die de voorschriften en praktijken van de wereldreligies
omarmd hebben:
We bevestigen dat er een gezamenlijk aantal kernwaarden in de leringen van de
religies te vinden is en dat deze de basis vormen van een wereldethos.
We bevestigen dat deze waarheid al bekend is, maar hij moet nog nageleefd
worden in hart en in daad.
We bevestigen dat er een onherroepbare, onvoorwaardelijke norm bestaat voor
ieder gebied van het leven, voor families en voor gemeenschappen, voor rassen, naties
en religies. Er bestaan al oude richtlijnen voor het menselijk gedrag die te vinden
zijn in de leringen van wereldreligies. Zij vormen de basis voor een duurzame wereldorde.
Wij verklaren:
We zijn van elkaar afhankelijk. Ieder van ons is afhankelijk van het welzijn van het
geheel, en daarom hebben wij respect voor de gemeenschap van de levende wezens,
voor mensen, dieren en planten, en voor het behoud van de aarde, de lucht,
het water en de grond.
We nemen individuele verantwoordelijkheid op ons voor alles war. we doen. Al onze
beslissingen, daden en ons nalaten te handelen hebben gevolgen.
2
Wij moeten anderen behandelen zoals wij willen dat anderen ons behandelen.
We verbinden ons ertoe leven, waardigheid, individualiteit en verschil te respecteren
zodat iedereen, zonder uitzondering, menselijk wordt behandeld. We moeten geduld
hebben en acceptatievermogen. We moeten kunnen vergeven, leren van het verleden,
maar we mogen onszelf nooit toestaan onderworpen te raken aan onze eigen
herinneringen aan haat. We moeten ons hart voor elkaar openstellen, we moeten
onze kleine verschillen opgeven voor het belang van de wereldgemeenschap, waarbij
we een cultuur van solidariteit en verwantschap in stand houden.
Wij beschouwen de mensheid als onze familie. We moeten proberen vriendelijk
en edelmoedig te zijn. We moeten niet voor onszelf alleen leven, maar we moeten
ook anderen dienen, we mogen de kinderen nooit vergeten, de bejaarden, de armen,
de mensen die lijden, de invaliden, de vluchtelingen en de eenzamen. Niemand mag
ooit als een tweederangs burger beschouwd of behandeld worden of hoe dan ook
uitgebuit worden. Er moet gelijk deelgenootschap zijn tussen man en vrouw. We mogen
geen enkele seksuele immoraliteit begaan. We moeten iedere vorm van overheersing
of misbruik achter ons laten.
We moeten onszelf toewijden aan een cultuur van geweldloosheid, respect,
rechtvaardigheid en vrede. We mogen andere mensen niet onderdrukken, verwonden,
martelen of doden, omdat we geweld als middel om geschillen te beslechten
afwijzen.
Wij moeten streven naar een rechtvaardige sociale en economische orde, waarin
iedereen een gelijke kans heeft ziet als mens ten volle te verwezenlijken. We moeten
waarachtig en mededogend zijn in ons spreken en doen, we moeten eerlijk zijn in
onze omgang met allen en we moeten vooroordelen en haat proberen te voorkomen.
We mogen niet stelen. We moeten verder reiken dan de overheersing van het verlangen
naar macht, prestige, geld en alles wat we kunnen verteren, willen we een
rechtvaardige vredige wereld creëren.
De aarde kan niet verbeterd worden als niet eerst het bewustzijn van het individu
wordt veranderd. Wij verbinden ons ertoe dat we ons bewustzijn zullen vergroten
door onze geest discipline bij te brengen door meditatie, door gebed en door positief
denken. Zonder risico's en de bereidheid tot opoffering kan er geen fundamentele
verandering zijn in onze situatie. Daarom moeten wij ons wijden aan dit wereldwijde
ethos, aan onderling begrip en aan levenswijzen die de gemeenschap ten goede
komen, vrede koesteren en goed zijn voor de natuur.
Wij nodigen alle mensen, religieus of niet, uit hetzelfde te doen.
3
De beginselen van een wereldwijd ethos
Onze wereld maakt een fundamentele crisis door: een crisis in wereldeconomie, in
wereldecologie en in wereldpolitiek. Overal zien we gebrek aan een weidse visie, de
wirwar van niet opgeloste problemen, verlamming op politiek terrein, middelmatig
politiek leiderschap met weinig inzicht of toekomstvisie en in zijn algemeenheid: te
weinig zin voor het gemeenschappelijke. Te veel oude antwoorden op nieuwe uitdagingen.
Honderden miljoenen mensen op onze planeet lijden in steeds sterkere mate door
werkeloosheid, armoede, honger en de vernietiging van hun families. Hoop op een
duurzame vrede tussen de naties verglijdt. Er zijn spanningen tussen de seksen en
de generaties. Kinderen sterven, doden en worden gedood. Steeds meer landen
worden geschokt door corruptie in politiek en in het zakenleven. Het wordt steeds
moeilijker in vrede in onze steden samen te leven door sociale, raciale en etnische
conflicten, drugsmisbruik, georganiseerde misdaad en zelfs anarchie. Zelfs buren
leven vaak in angst voor elkaar. Onze planeet wordt nog steeds meedogenloos verder
geplunderd. Een ineenstorting van het ecosysteem bedreigt ons.
Steeds opnieuw zien we leiders en aanhangers van religies aanzetten tot agressie,
fanatisme, haat en vreemdelingenhaat - ze inspireren en legitimeren zelfs gewelddadige
en bloedige conflicten. Religie wordt vaak misbruikt puur voor machtspolitieke
doeleinden, zelfs voor oorlog. We zijn vervuld van afgrijzen.
Wij veroordelen deze gruwelen en verklaren dat ze er niet hoeven te zijn. Er is al
een ethos te vinden in de religieuze leringen van de wereld die de wereldcrisis kan
tegengaan. Natuurlijk biedt dit ethos geen directe oplossing voor alle enorme Problemen
van de wereld, maar het levert wel de morele grondslag voor een betere orde
op individuele en wereldschaal: een visioen dat vrouwen en mannen kan wegleiden
uit wanhoop en de samenleving uit chaos.
Wij zijn mensen die ons hebben toegewijd aan de voorschriften en praktijken van
de wereldreligies. Wij bevestigen dat er al een consensus bestaat tussen de religies
die de basis kan vormen voor een wereldethos - een minimale, fundamentele consensus
betreffende bindende waarden, onherroepelijke normen en fundamentele morele
houdingen.
I. Geen nieuwe wereldorde zonder een nieuw wereldethos!
Wij, vrouwen en mannen behorend tot verschillende religies en streken van de aarde,
richten ons daarom tot alle mensen, zowel religieus als niet-religieus. Wij willen de
volgende overtuigingen naar voren brengen die wij gemeenschappelijk hebben:
• we hebben allen een verantwoordelijkheid om een betere wereldorde tot stand te
brengen.
• het is absoluut noodzakelijk dat wij betrokken raken in zaken als mensenrechten,
vrijheid, rechtvaardigheid, vrede en het behoud van de aarde.
• onze verschillende religieuze en culturele tradities mogen onze gemeenschappelijke
betrokkenheid bij het tegengaan van alle vormen van onmenselijkheid en het
werken aan een grotere menselijkheid niet in de weg staan.
• de beginselen uitgedrukt in dit wereldwijde ethos kunnen worden bevestigd door
alle mensen met ethische overtuigingen, of deze nu gegrondvest zijn in religie of niet.
4
• als religieuze en spirituele mensen baseren wij ons leven op een Uiterste Werkelijkheid
en we halen onze spirituele kracht en hoop daarvandaan, in vertrouwen, in
gebed of meditatie, in woord of in stilte. Wij hebben een speciale verantwoordelijkheid
voor het welzijn van de gehele mensheid en we hebben de zorg voor de planeet
Aarde. We vinden niet dat we beter zijn dan andere vrouwen en mannen, maar we
vertrouwen erop dat de oude wijsheid van onze religies de weg naar de toekomst kan
aanwijzen.
Na twee wereldoorlogen en het einde van de koude oorlog, de ineenstorting van
fascisme en nazisme gaat de mensheid nu een nieuwe periode in de geschiedenis
binnen. Tegenwoordig hebben we genoeg economische, culturele en geestelijke
bronnen tot onze beschikking om een betere wereldorde te grondvesten. Oude en
nieuwe etnische, nationale, sociale, economische en religieuze spanningen bedreigen
het vreedzaam opbouwen van een betere wereld. We hebben juist nu een grotere
technologische vooruitgang dan ooit tevoren gezien en toch zien we dat wereldwijd
armoede, honger, kindersterfte, werkeloosheid, eilende en de vernietiging van de
natuur niet minder maar juist meer zijn geworden. Veel Volkeren worden bedreigd
door economische teloorgang, sociale wanorde, doordat ze politiek gemarginaliseerd
raken, door ecologische catastrofes en nationale ineenstorting.
In zo'n dramatische situatie in de hele wereld heeft de mensheid een visioen nodig
van volkeren die vreedzaam samenleven, van etnische en ethische groeperingen
en van religies die verantwoordelijkheid dragen voor de zorg voor de aarde. Een visioen
berust op hoop, doelen, idealen en normen. Over de gehele wereld echter zijn
deze ons juist uit handen gegleden. Toch zijn we ervan overtuigd dat het juist de geloofsgemeenschappen
zijn die de verantwoordelijkheid dragen dit soort hoop, idealen
en richtlijnen te bewaken, te grondvesten en ervoor te zorgen dat ernaar geleefd
wordt, ondanks het feit dat er ook geregeld misbruik van is gemaakt en dat er ook wel
sprake van mislukking is. Hiervan is bovenal sprake in de moderne Staat. Garanties
voor gewetensvrijheid en godsdienstvrijheid zijn noodzakelijk, maar zij vervangen
bindende waarden, overtuigingen en normen niet die geldig zijn voor alle mensen
zonder te letten op hun sociale afkomst, sekse, huidskleur, taal of religie.
Wij zijn ervan overtuigd dat de menselijke familie op aarde een fundamentele
eenheid vormt. Wij brengen de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens
van de Verenigde Naties van 1948 opnieuw in herinnering. Wat deze formeel verklaarde
op het niveau van rechten willen wij bevestigen en verdiepen vanuit het perspectief
van een ethos: de volledige verwerkelijking van de intrinsieke waardigheid
van de mens, de onvervreemdbare vrijheid en principiële gelijkheid van alle mensen
en de noodzakelijke solidariteit en onderlinge afhankelijkheid van elkaar van alle
mensen.
Op basis van onze persoonlijke ervaringen en de beladen geschiedenis van onze
planeet hebben wij geleerd
• dat een betere wereldorde niet gecreëerd of opgedrongen kan worden door wetten,
voorschriften en conventies alleen;
• dat de verwerkelijking van vrede, rechtvaardigheid en de bescherming van de
aarde afhankelijk zijn van het inzicht en de bereidheid van mannen en vrouwen tot
rechtvaardig handelen;
• dat actie ten behoeve van rechten en vrijheden een bewustzijn veronderstelt van
verantwoordelijkheid en plicht en dat daartoe de geesten en harten van vrouwen en
mannen moeten worden aangesproken;
5
• dat rechten zonder moraliteit niet lang standhouden en dat er geen betere wereldorde
zal zijn zonder een wereldethos.
Met een wereldethos bedoelen we niet een wereldwijde ideologie of een enkele eenheidsreligie
die achter alle bestaande religies zou zitten en zeker niet de overheersing
van een religie over alle andere. Met een wereldethos bedoelen we een fundamentele
consensus over bindende waarden, onveranderlijke richtlijnen en persoonlijke
attitudes. Zonder zo'n fundamentele consensus over een ethos zal vroeger of later
iedere gemeenschap bedreigd worden door chaos of dictatuur en individuele mensen
zullen in vertwijfeling geraken.
II. Een fundamentele eis: ieder mens moet menswaardig behandeld
worden
Wij zijn mannen en vrouwen die niet onfeilbaar zijn, we zijn onvolmaakt, we kennen
grenzen en fouten. We kennen de realiteit van het kwaad. Juist om die redenen voelen
we ons genoodzaakt om reden van het welzijn van de wereld uitdrukking te geven
aan de fundamentele elementen van een wereldethos -voor zowel Individuen als ook
voor gemeenschappen en organisaties, voor staten zowel als voor de religies zelf.
We vertrouwen erop dat onze religieuze en ethische tradities die vaak duizenden jaren
oud zijn ons een ethos verschaffen dat overtuigend is en uitvoerbaar voor alle
vrouwen en mannen van goede wil, religieus en niet religieus.
Tegelijkertijd weten we dat onze verschillende religieuze en ethische tradities
vaak zeer verschillende uitgangspunten bieden omtrent wat nuttig is en wat niet voor
mannen en vrouwen, wat rechtvaardig is en wat verkeerd, wat goed is en wat fout.
We willen de ernstige verschillen tussen de afzonderlijke religies niet wegredeneren
of ontkennen. Ze mogen ons echter ook niet verhinderen in het openbaar te verklaren
wat we al gemeenschappelijk hebben en gezamenlijk onderschrijven, ieder op basis
van onze eigen religieuze of ethische gronden.
Wij weten dat religies de Problemen met het milieu, de economische, politieke en
sociale Problemen voor de aarde niet kunnen oplossen. Ze kunnen echter wel voorzien
in wat blijkbaar niet te bereiken is langs de weg van economische plannen, politieke
programma's of wettelijke regelingen alleen: een verandering in innerlijke oriëntatie,
de gehele mentaliteit, de 'harten' van de mensen, en een omkering van een
verkeerde weg naar een nieuwe levensoriëntatie. De mensheid heeft dringend sociale
en ecologische hervormingen nodig, maar ze heeft net zo goed geestelijke vernieuwing
nodig. Als religieuze of spirituele mensen zetten wij ons aan deze taak. De
geestelijke krachten van de religies kunnen ons een fundamenteel gevoel van vertrouwen
bieden, een perspectief van zingeving, uiteindelijke richtlijnen en een geestelijk
thuis. Natuurlijk zijn religies alleen dan geloofwaardig als ze de conflicten die uit
de religies zelf voortspruiten elimineren, wanneer ze wederzijdse arrogantie, wantrouwen,
vooroordelen en zelfs vijandbeelden uit de weg ruimen en zo respect tonen
voor de tradities, heilige plaatsen, feesten en rituelen van andersgelovigen.
Tegenwoordig worden net als in vroegere tijden vrouwen en mannen over de gehele
wereld onmenselijk behandeld. Ze worden beroofd van hun mogelijkheden en
van hun vrijheid; hun mensenrechten worden met voeten getreden; hun waardigheid
wordt niet gerespecteerd. Macht echter creëert nog geen recht! Tegenover al deze
onmenselijkheid eisen onze religieuze en ethische overtuigingen dat ieder mens
menswaardig wordt behandeld!
6
Dit betekent dat ieder mens zonder onderscheid op basis van leeftijd, sekse, ras,
huidskleur, lichamelijke of geestelijke vermogens, taal, religie, politieke ideeën, nationale
of sociale achtergrond een onvervreemdbare en onaantastbare waardigheid bezit.
Iedereen is verplicht deze waardigheid in ere te houden en te beschermen, zowel
het individu als de Staat. Mensen moeten altijd subject zijn van wetten, ze moeten
het doel vormen en nooit slechts de middelen, mensen mogen nooit het voorwerp
worden van commercialisering en industrialisatie in economie, politiek en media, in
onderzoeksinstituten en in industriële corporaties. Niemand staat ‘boven goed en
kwaad' - geen mens, geen sociale klasse, geen invloedrijke belangengroep, geen
kartel, geen politiek apparaat, geen leger en geen Staat. Integendeel: ieder mens in
het bezit van verstand en geweten is verplicht zich op werkelijk menselijke manier te
gedragen, goed te doen en kwaad te vermijden!
Het is de intentie van dit wereldwijd ethos duidelijk te maken wat dit betekent. We
willen hierin onherroepelijke en onvoorwaardelijke ethische normen in herinnering
brengen. Deze mogen niet de vorm aannemen van boeien of ketenen, maar ze moeten
hulp en steun zijn voor mensen om opnieuw te vinden en te verwerkelijken wat
hun leven richting, waarden, oriënteringen en betekenis geeft.
Er is een principe dat te vinden is in vele religies en ethische tradities van de
mensheid sinds duizenden jaren en dat daar ook nog steeds aanwezig is: wat jij niet
wilt dat jou geschiedt doe dat ook een ander niet! Of positief gesteld: wat jij wilt dat
jou geschiedt doe dat ook aan de ander. Dit zou de onherroepbare, onvoorwaardelijke
norm voor alle gebieden van het leven moeten zijn, voor families en gemeenschappen,
voor rassen, naties en religies.
Iedere vorm van egoïsme moet worden verworpen: alle eigenbelang, individueel
of collectief, in de vorm van klassenbewustzijn, racisme, nationalisme of seksisme.
We veroordelen deze omdat ze werkelijk menszijn van de mensen in de weg staan.
Zelfbepaling en zelfverwezenlijking zijn volkomen legitiem zolang ze niet gescheiden
worden van de eigen verantwoordelijkheid van de mens en de wereldwijde verantwoordelijkheid,
hetgeen betekent, van de verantwoordelijkheid voor de medemensen
en voor de planeet Aarde.
Dit principe impliceert zeer concrete gedragslijnen waaraan wij, mensen, zouden
moeten vasthouden. Vier algemene, oude richtlijnen voor menselijk gedrag komen er
namelijk uit voort die in de meeste religies van de wereld te vinden zijn.
III. Vier onaantastbare richtlijnen
1. Verplichting tot een cultuur van geweldloosheid en eerbied voor het leven
Talloze vrouwen en mannen uit alle windstreken en van alle religies proberen een
leven te leiden dat niet wordt bepaald door egoïsme, maar door inzet voor hun medemensen
en de wereld om hen heen. Desondanks vinden we over de hele wereld
eindeloze haat, afgunst, jaloezie en geweld, niet alleen tussen Individuen maar ook
tussen sociale en etnische groepen, tussen klassen, rassen, naties en religies. Het
gebruik van geweld, drugstransporten en georganiseerde misdaad, vaak uitgerust
met de nieuwste technische mogelijkheden hebben zich wereldwijd uitgestrekt. Vele
plaatsen worden nog steeds geregeerd door terreur ‘van boven'; dictators onderdrukken
hun eigen volk, en geïnstitutionaliseerd geweld is wijdverbreid. Zelfs in enkele
landen waar wetten bestaan om individuele vrijheden te beschermen worden gevangenen
gemarteld, mannen en vrouwen verminkt en gijzelaars gedood.
7
A) In de grote oude religies en ethische tradities van de mensheid vinden we de
richtlijn: Gij zult niet doden! Of in positieve termen: heb respect voor het leven! Laten
we opnieuw nadenken over de gevolgen van deze oude richtlijn: alle mensen hebben
het recht te leven, op veiligheid, en de vrije ontwikkeling van hun persoonlijkheid in
zoverre ze de rechten van anderen niet schaden. Niemand heeft het recht een ander
mens lichamelijk of geestelijk te martelen, te verwonden, laat staan te doden. Geen
volk, geen land, geen ras, geen religie heeft het recht te haten, te discrimineren, te
'zuiveren', te verbannen, laat staan een ‘vreemde' minderheid die anders is in gedrag
of er een andere geloofsovertuiging op na houdt, te liquideren.
B) Natuurlijk, waar mensen zijn daar zullen conflicten zijn. Zulke conflicten moeten
echter worden opgelost zonder geweld binnen het raamwerk van de rechtspraak.
Dit geldt zowel voor staten als ook voor individuen. Personen die politieke macht
hebben moeten werken binnen het raamwerk van een rechtvaardige orde en zich
inzetten voor de meest geweldloze en vredige oplossingen die mogelijk zijn. Ze moeten
hieraan werken binnen een internationale orde van vrede die zelf bescherming en
verdediging nodig heeft tegen mensen die geweld uitoefenen. Bewapening is een
verkeerd pad; ontwapening is het gebod van deze tijd. Men vergisse zich niet: er is
geen overleving mogelijk voor de mensheid zonder wereldvrede!
C) Jonge mensen moeten thuis en op school leren dat geweld geen middel kan
zijn om geschillen met anderen te beslechten. Alleen zo kan een cultuur van geweldloosheid
geschapen worden.
D) Een mens is onvoorstelbaar kostbaar en moet onvoorwaardelijk beschermd
worden. Op dezelfde wijze echter verdienen de dieren en de planten die met ons deze
planeet bewonen bescherming, behoud en zorg. Grenzeloze uitbuiting van de natuurlijke
funderingen van het leven, meedogenloze vernietiging van de biosfeer en
militarisering van de kosmos zijn alle schanddaden. Als menselijke wezens hebben
wij een speciale verantwoordelijkheid - vooral met het oog op de toekomstige generaties
- voor de aarde en de kosmos, voor de lucht, het water en de bodem. We zijn
allen verweven in deze kosmos en we zijn allen afhankelijk van elkaar. Ieder van ons
is afhankelijk van het welzijn van allen. Daarom moet de dominantie van de mensheid
over de natuur en de kosmos niet aangemoedigd worden. In plaats daarvan
moeten wij het leven in harmonie met de natuur en de kosmos cultiveren.
E) Authentiek menszijn in de geest van onze grote religieuze en ethische tradities
betekent dat we zowel in het openbare als ook in het privé-leven op anderen betrokken
moeten zijn en tot helpen bereid. We mogen nooit meedogenloos en onmenselijk
zijn. Ieder volk, ieder ras, iedere religie moet tolerantie en respect tonen - eigenlijk
zelfs grote waardering - voor ieder ander. Minderheden, of het nu raciale, etnische of
religieuze minderheden betreft, hebben bescherming en steun nodig.
2. Verplichting tot een cultuur van solidariteit en een rechtvaardige economische
orde
Talloze mannen en vrouwen van alle windstreken afkomstig en behorend tot alle religies
streven ernaar te leven in solidariteit met anderen en te werken ten behoeve van
een authentieke vervulling van hun roeping. Desondanks vinden we wereldwijd eindeloze
honger, gebrek en nood. Niet alleen individuen maar bovenal onrechtvaardige
instituties en structuren zijn verantwoordelijk voor deze tragedies. Miljoenen mensen
hebben geen werk; miljoenen worden uitgebuit door slechte lonen, worden in de
marge van de samenleving gedrongen, hun mogelijkheden voor de toekomst totaal
vernietigd. In vele landen is de kloof tussen arm en rijk, tussen mensen met macht en
8
machtelozen immens. We leven in een wereld waarin zowel het totalitaire staatssocialisme
als het onbeteugelde kapitalisme veel ethische en geestelijke waarden hebben
uitgehold en vernietigd. Een materialistische mentaliteit verwekt begeerte naar
ongebreidelde winst en een graaien naar eindeloze uitbuiting. Deze eisen vergen
steeds meer van de reserves van de gemeenschap zonder dat ze het individu ertoe
dwingen meer bij te dragen. Het sociale kwaad van de corruptie woekert als een gezwel
net zo hard voort in de ontwikkelingslanden als in de ontwikkelde landen.
A) In de grote oude religieuze en ethische tradities van de mensheid vinden we
de richtlijn: Gij zult niet stelen! Of om het in positieve termen te zeggen: handel eerlijk
en oprecht! Laten we opnieuw nadenken over de gevolgen van deze oude richtlijn:
niemand heeft het recht een ander persoon of de gemeenschap te bestelen of te beroven
op wat voor manier dan ook. Verder heeft niemand het recht zijn of haar bezit
te gebruiken zonder zorg voor de noden van de samenleving en de aarde.
B) Waar extreme armoede heerst daar verbreiden zich hulpeloosheid en wanhoop,
daar vindt steeds weer diefstal plaats omwille van het overleven. Waar macht
en rijkdom meedogenloos worden opeengehoopt, komen onvermijdelijk gevoelens
van woede, wrok, dodelijke haat en opstand naar boven onder de achtergestelden en
gemarginaliseerden. Dit leidt tot een vicieuze cirkel van geweld en tegengeweld. Men
vergisse zich niet: er is geen wereldvrede zonder wereldwijde rechtvaardigheid!
C) Jonge mensen moeten thuis en op school leren dat bezit, beperkt als het ook
moge zijn een verplichting met zich meebrengt en dat het gebruik ervan tegelijkertijd
het algemeen welzijn moet dienen. Alleen zo kan een rechtvaardige economische
orde opgebouwd worden.
D) Wil de benarde toestand van de armste miljarden mensen op deze planeet,
vooral vrouwen en kinderen, verbeterd worden dan moet de wereldeconomie rechtvaardiger
gestructureerd worden. Individuele goede daden en hulpprojecten zijn
weliswaar onmisbaar, maar ze zijn niet voldoende. De deelname van alle staten en
de autoriteit van internationale organisaties zijn nodig om rechtvaardige economische
instellingen op te bouwen.
Er moet een oplossing gezocht worden die van alle kanten kan worden geaccepteerd
voor de schulden en de armoede van de uiteenvallende tweede wereld en sterker
nog voor de derde wereld. Natuurlijk zijn conflicten van belangen onvermijdelijk.
In de ontwikkelde landen moet een onderscheid gemaakt worden tussen noodzakelijke
en grenzeloze consumptie, tussen sociaal nuttig en niet nuttig gebruik van bezit,
tussen gerechtvaardigd en niet-gerechtvaardigd gebruik van natuurlijke bronnen, en
tussen een markteconomie die slechts op winst is gericht of een markteconomie die
gunstig is in sociaal opzicht en gericht op ecologie. Zelfs de ontwikkelingslanden
moeten hun nationale geweten onderzoeken.
Waar ook maar de heersers dreigen de overheersten te onderdrukken, waar ook
maar instituties mensen bedreigen en waar ook maar macht recht verdrukt, daar zijn
wij gedwongen tot verzet - indien mogelijk zonder geweld.
E) Geheel en al menszijn in de geest van onze grote religieuze en ethische tradities
betekent het volgende:
• We moeten economische en politieke macht tot dienst voor de mensheid gebruiken
in plaats van deze te misbruiken in gewetenloze oorlogen om overheersing. We
moeten een geest van mededogen ontwikkelen met hen die lijden, met speciale zorg
voor de kinderen, de ouderen, de armen, de gehandicapten, de vluchtelingen en de
eenzamen.
9
• We moeten wederzijds respect cultiveren en voorkomendheid, in plaats van alleen
maar te denken aan onbegrensde macht en de onvermijdelijke concurrentiestrijd.
• We moeten een zin voor matigheid en bescheidenheid waarderen in plaats van
een onlesbare dorst naar geld, prestige en consumptie. In hun hebzucht verliezen
mensen hun 'ziel', hun vrijheid, hun rust, hun innerlijke vrede, en op deze manier dat
wat hen tot mensen maakt.
3.Verplichting tot een cultuur van tolerantie en een leven van waarachtigheid
Talloze mannen en vrouwen uit alle windstreken afkomstig en behorend tot alle religies
proberen hun leven eerlijk en oprecht te leiden. Desondanks vinden we over de
gehele wereld leugens zonder einde, bedrog, zwendel en hypocrisie, ideologie en
demagogie:
• Politici en zakenmensen die leugens gebruiken als een weg tot succes;
• Massamedia die ideologische propaganda verspreiden in plaats van nauwkeurige
verslaggeving, misinformatie in plaats van werkelijke gegevens, cynische commerciële
belangen in plaats van een loyaliteit aan de waarheid;
• Wetenschappers en onderzoekers die zichzelf overgeven aan moreel twijfelachtige
ideologieën of politieke programma's of economische belangengroepen, of die
onderzoek rechtvaardigen dat fundamentele ethische waarden geweld aandoet;
• Vertegenwoordigers van religies die andere religies verwerpen als van weinig
waarde, en fanatisme en intolerantie prediken in plaats van respect en begrip.
A) In de grote oude religieuze en ethische tradities van de mensheid vinden we
de aanwijzing: Gij zult niet liegen! of om het in positieve termen te zeggen: spreek en
handel waarachtig! Laten we op nieuw nadenken over de gevolgen van deze oude
aanwijzing: geen vrouw of man, geen instituut, geen staat, kerk of religieuze gemeenschap
heeft het recht te liegen tegen andere mensen.
B) Dit is vooral waar
• voor hen die in de massamedia werkzaam zijn, aan wie we de vrijheid toevertrouwen
te rapporteren in het belang van de waarheid en aan wie we zo de taak van
bewaker geven. Zij staan niet boven de moraliteit maar hebben de plicht de menselijke
waardigheid, de mensenrechten en fundamentele waarden te respecteren. Zij zijn
het aan hun functie verplicht zich te houden aan objectiviteit, oprechtheid en het behoud
van de menselijke waardigheid. Zij hebben niet het recht in de individuele privésfeer
door te dringen, de publieke opinie te manipuleren of de werkelijkheid te verdraaien;
• voor kunstenaars, schrijvers en wetenschappers aan wie we artistieke en academische
vrijheid toevertrouwen. Zij zijn niet vrij van algemene ethische richtlijnen en
moeten de waarheid dienen;
• voor de leiders van de landen, politici en politieke partijen, aan wie we onze vrijheid
toevertrouwen. Wanneer zij liegen tegen hun mensen, wanneer zij de waarheid
manipuleren, of wanneer zij schuldig zijn aan omkoopbaarheid of meedogenloosheid
in binnenlandse en buitenlandse zaken, dan verspelen zij hun geloofwaardigheid en
ze verdienen het hun functies en stemmers te verliezen. Omgekeerd zou de publieke
opinie de politici moeten steunen die te allen tijde de waarheid tegen de mensen durven
te spreken;
• tenslotte, voor vertegenwoordigers van religie. Wanneer zij aanzetten tot vooroordelen,
haat en vijandschap tegen aanhangers van een ander geloof, of zelfs gods10
dienstoorlogen aanmoedigen of legitimeren, dan verdienen zij de veroordeling van de
mensheid en het verlies van hun aanhangers.
Laat niemand zich iets wijsmaken: er is geen wereldwijde rechtvaardigheid zonder
waarachtigheid en menselijkheid!
C) Jonge mensen moeten op school en thuis leren waarachtig te denken, te spreken
en te handelen. Ze hebben het recht op informatie en onderwijs om in staat te
zijn de beslissingen te nemen die hun leven zullen vormen. Zonder een ethische
vorming zullen ze nauwelijks in staat zijn het belangrijke van het onbelangrijke te onderscheiden.
In de dagelijkse overvloed aan informatie zullen ethische richtlijnen hen
helpen te onderscheiden wanneer meningen voorgesteld worden als feiten, belangen
versluierd, tendensen overdreven en wanneer feiten worden verdraaid.
D) Authentiek menszijn in de geest van onze grote religies en ethische tradities
betekent het volgende:
• we moeten vrijheid niet verwarren met willekeur, of pluralisme met onverschilligheid
tegenover de waarheid;
• we moeten waarachtigheid cultiveren in al onze relaties in plaats van oneerlijkheid,
huichelarij en opportunisme;
• we moeten constant op zoek zijn naar de waarheid en onomkoopbare oprechtheid,
in plaats van ideologische of partijdige halve waarheden te verbreiden;
• we moeten dapper de waarheid dienen en we moeten volharden en geloofwaardig
blijven in plaats van onszelf over te geven aan opportunistische aanpassing aan
het leven.
4. Verplichting tot een cultuur van gelijke rechten en partnerschap tussen man
en vrouw
Talloze mannen en vrouwen van alle streken en van alle religies proberen een leven
te leiden in een geest van partnerschap en verantwoord handelen op het gebied van
liefde, seksualiteit en familie. Desondanks zijn er over de gehele wereld afkeurenswaardige
praktijken van patriarchaat, dominantie van het ene geslacht over het andere,
uitbuiting van vrouwen, seksueel misbruik van kinderen en gedwongen prostitutie.
Maar al te vaak dwingen sociale ongelijkheden vrouwen en zelfs kinderen tot prostitutie
als een manier om te overleven - vooral in de minder ontwikkelde landen.
A) In de grote oude religies en ethische tradities van de mensheid vinden we de
aanwijzing: Gij zult geen seksuele immoraliteit begaan! Of in positieve termen: respecteer
elkaar en houd van elkaar! Laten we opnieuw de consequenties van deze
oude aanwijzing overdenken: niemand heeft het recht anderen te degraderen tot louter
seksobject, of hen in seksuele afhankelijkheid te brengen of te houden.
B) We veroordelen seksuele uitbuiting en seksuele discriminatie als een van de
ernstigste vormen van menselijke vernedering. We hebben de plicht tot verzet wanneer
ook maar de overheersing van de ene sekse over de andere wordt verkondigd –
zelfs in de naam van religieuze overtuiging; wanneer ook maar seksuele uitbuiting
wordt getolereerd, wanneer ook maar prostitutie in stand wordt gehouden of kinderen
worden misbruikt. Niemand late zich misleiden: er is geen authentieke menselijkheid
zonder een samenleven in partnerschap!
C) Jonge mensen moeten thuis en op school leren dat seksualiteit geen negatieve,
afbrekende, uitbuitende kracht is, maar creatief en bevestigend. Seksualiteit als
een levensbevestigende kracht die de gemeenschap vormt kan alleen dan effectief
zijn als de partners de verantwoordelijkheid aanvaarden voor elkaar geluk te zorgen.
11
D) De relatie tussen vrouwen en mannen moet niet gekenmerkt worden door bevoogdend
gedrag of misbruik, maar door liefde, partnerschap en betrouwbaarheid.
Menselijke vervulling is niet hetzelfde als seksueel genoegen. Seksualiteit moet een
liefdevolle relatie tussen gelijke partners tot uiting brengen en bevestigen.
Sommige religieuze tradities kennen het ideaal van vrijwillig afzien van het volledige
gebruik van seksualiteit. Vrijwillig afzien van seksualiteit kan ook een uiting zijn
van identiteit en zinvolheid.
E) Het sociale instituut van het huwelijk wordt, ondanks alle culturele en religieuze
variaties, gekenmerkt door liefde, loyaliteit en standvastigheid. Het richt zich op veiligheid
en wederzijdse steun aan man, vrouw en kind en moet deze ook garanderen.
Het moet de rechten van alle familieleden verzekeren. Alle landen en culturen moeten
economische en sociale relaties ontwikkelen die een huwelijk en een familieleven
mogelijk maken, menselijke wezens waardig, vooral voor de ouderen. Kinderen hebben
recht op toegang tot onderwijs. Ouders moeten hun kinderen niet uitbuiten, noch
de kinderen de ouders. Hun relatie moet wederzijds respect, waardering en zorg uitdrukken.
F) Werkelijk menszijn in de geest van onze grote religieuze en ethische tradities
betekent het volgende:
• We hebben wederzijds respect, partnerschap en begrip nodig in plaats van patriarchale
overheersing en vernedering, die de uitdrukking zijn van geweld en tegengeweld
oproepen.
• We hebben wederzijdse zorg nodig, tolerantie, gereedheid tot verzoening en liefde
in plaats van enige vorm van bezitterige lust of seksueel misbruik.
Slechts wat ervaren is in persoonlijke en familierelaties kan ten uitvoer gebracht
worden op het niveau van landen en religies.
IV. Een omvorming van bewustzijn!
De ervaring uit het verleden toont het volgende aan: de aarde kan niet ten goede
veranderd worden als we niet een omvorming in het bewustzijn van het individuele en
gemeenschappelijke leven bewerkstelligen. De mogelijkheden tot omvorming zijn al
vluchtig te zien geweest op gebieden als oorlog en vrede, economie en ecologie,
waar in recente decennia fundamentele veranderingen hebben plaatsgevonden. Deze
omvorming moet ook bereikt worden op het gebied van ethiek en waarden! Ieder
individu heeft een onvervreemdbare waardigheid en onschendbare rechten en ieder
heeft ook een onontkoombare verantwoordelijkheid voor wat hij of zij doet en niet
doet. Al onze beslissingen en daden, zelfs onze omissies en ons nalaten te handelen,
hebben gevolgen.
Het levend houden van deze zin voor verantwoordelijkheid, het uit te diepen en
door te geven aan volgende generaties is de speciale taak van religies. We zijn realistisch
over hetgeen we in deze consensus hebben bereikt en daarom dringen wij
erop aan dat het volgende in acht dient te worden genomen.
1. Een universele consensus over vele betwiste ethische kwesties (van biologische
en seksuele ethiek via de massamedia en wetenschappelijke ethiek tot economische
en politieke ethiek) zal moeilijk bereikbaar zijn. Desondanks moeten passende
oplossingen bereikbaar zijn, zelfs voor vele controversiële vraagstukken, in de
geest van de fundamentele principes die wij hier gezamenlijk ontwikkeld hebben.
12
2. In vele aspecten van het leven is al een nieuw bewustzijn van een ethische
verantwoordelijkheid ontstaan. Daarom zouden we verheugd zijn als zo veel mogelijk
beroepsmensen als artsen, wetenschappers, zakenmensen, journalisten en politici
hedendaagse ethische codes zouden ontwikkelen die specifieke richtlijnen geven
voor de moeilijke kwesties van deze specifieke beroepen.
3. Bovenal verzoeken wij de verschillende geloofsgemeenschappen dringend hun
specifieke ethiek te formuleren: wat heeft iedere geloofstraditie te zeggen over bijvoorbeeld
de betekenis van leven en dood, het verdragen van lijden en het vergeven
van schuld, over onbaatzuchtige toewijding en de noodzaak van onthouding, over
mededogen en vreugde. Deze zullen het al waarneembare wereldethos verdiepen en
specificeren.
Afsluitend doen wij een oproep aan alle bewoners van deze planeet. De aarde
kan niet verbeterd worden tenzij het bewustzijn van de Individuen veranderd wordt.
Wij beloven plechtig te werken aan zo'n transformatie in het individuele en collectieve
bewustzijn, aan het ontwaken van onze geestelijke krachten door reflectie, meditatie,
gebed en positief denken, aan een bekering van het hart. Samen kunnen we bergen
verzetten! Zonder bereidheid risico's te nemen en een bereidheid tot opoffering kan
er geen fundamentele verandering in onze situatie plaatsvinden! Daarom verplichten
wij ons tot een gemeenschappelijk wereldwijd ethos, tot beter wederzijds begrip en
tot manieren van leven die de gemeenschap bevorderen, vrede koesteren en de aarde
toegewijd zijn.
Wij nodigen alle mannen en vrouwen uit, religieus of niet, hetzelfde te doen.
tot 5 September 1993, te Chicago, Illinois, U.S.A.
Inleiding
De wereld verkeert in doodsstrijd. Het leed doordringt alles zo diep en het is zo urgent
dat we ons gedwongen zien de verschijningsvormen ervan met name te noemen
opdat duidelijk wordt hoe diep dit leed eigenlijk gaat.
De vrede ontglipt ons... de planeet wordt vernietigd... mensen die elkaar buren
zijn leven in angst... mannen en vrouwen raken van elkaar vervreemd... kinderen
sterven!
Dit is afschuwelijk!
Wij veroordelen het misbruiken van het ecosysteem van de aarde.
Wij veroordelen de armoede die eventuele mogelijkheden in het leven verstikt; de
honger die het lichaam van de mens verzwakt; de verschillende vormen van economische
ongelijkheid die zovele families dreigen te gronde te richten.
Wij veroordelen de sociale verwarring van de naties; het disrespect voor rechtvaardigheid
waardoor mensen in de marge worden gedreven; de anarchie die onze
gemeenschappen dreigt over te nemen en de onzinnige dood van kinderen door geweld.
In het bijzonder veroordelen we agressie en haat in de naam van religie.
Maar deze doodsstrijd hoeft er niet te zijn.
Hij hoeft er niet te zijn omdat de basis voor een ethos al aanwezig is. Dit ethos
schept de mogelijkheid voor een betere orde, zowel voor de wereld als voor het individu,
en deze voert mensen weg van wanhoop, en de samenlevingen weg van chaos.
Wij zijn vrouwen en mannen die de voorschriften en praktijken van de wereldreligies
omarmd hebben:
We bevestigen dat er een gezamenlijk aantal kernwaarden in de leringen van de
religies te vinden is en dat deze de basis vormen van een wereldethos.
We bevestigen dat deze waarheid al bekend is, maar hij moet nog nageleefd
worden in hart en in daad.
We bevestigen dat er een onherroepbare, onvoorwaardelijke norm bestaat voor
ieder gebied van het leven, voor families en voor gemeenschappen, voor rassen, naties
en religies. Er bestaan al oude richtlijnen voor het menselijk gedrag die te vinden
zijn in de leringen van wereldreligies. Zij vormen de basis voor een duurzame wereldorde.
Wij verklaren:
We zijn van elkaar afhankelijk. Ieder van ons is afhankelijk van het welzijn van het
geheel, en daarom hebben wij respect voor de gemeenschap van de levende wezens,
voor mensen, dieren en planten, en voor het behoud van de aarde, de lucht,
het water en de grond.
We nemen individuele verantwoordelijkheid op ons voor alles war. we doen. Al onze
beslissingen, daden en ons nalaten te handelen hebben gevolgen.
2
Wij moeten anderen behandelen zoals wij willen dat anderen ons behandelen.
We verbinden ons ertoe leven, waardigheid, individualiteit en verschil te respecteren
zodat iedereen, zonder uitzondering, menselijk wordt behandeld. We moeten geduld
hebben en acceptatievermogen. We moeten kunnen vergeven, leren van het verleden,
maar we mogen onszelf nooit toestaan onderworpen te raken aan onze eigen
herinneringen aan haat. We moeten ons hart voor elkaar openstellen, we moeten
onze kleine verschillen opgeven voor het belang van de wereldgemeenschap, waarbij
we een cultuur van solidariteit en verwantschap in stand houden.
Wij beschouwen de mensheid als onze familie. We moeten proberen vriendelijk
en edelmoedig te zijn. We moeten niet voor onszelf alleen leven, maar we moeten
ook anderen dienen, we mogen de kinderen nooit vergeten, de bejaarden, de armen,
de mensen die lijden, de invaliden, de vluchtelingen en de eenzamen. Niemand mag
ooit als een tweederangs burger beschouwd of behandeld worden of hoe dan ook
uitgebuit worden. Er moet gelijk deelgenootschap zijn tussen man en vrouw. We mogen
geen enkele seksuele immoraliteit begaan. We moeten iedere vorm van overheersing
of misbruik achter ons laten.
We moeten onszelf toewijden aan een cultuur van geweldloosheid, respect,
rechtvaardigheid en vrede. We mogen andere mensen niet onderdrukken, verwonden,
martelen of doden, omdat we geweld als middel om geschillen te beslechten
afwijzen.
Wij moeten streven naar een rechtvaardige sociale en economische orde, waarin
iedereen een gelijke kans heeft ziet als mens ten volle te verwezenlijken. We moeten
waarachtig en mededogend zijn in ons spreken en doen, we moeten eerlijk zijn in
onze omgang met allen en we moeten vooroordelen en haat proberen te voorkomen.
We mogen niet stelen. We moeten verder reiken dan de overheersing van het verlangen
naar macht, prestige, geld en alles wat we kunnen verteren, willen we een
rechtvaardige vredige wereld creëren.
De aarde kan niet verbeterd worden als niet eerst het bewustzijn van het individu
wordt veranderd. Wij verbinden ons ertoe dat we ons bewustzijn zullen vergroten
door onze geest discipline bij te brengen door meditatie, door gebed en door positief
denken. Zonder risico's en de bereidheid tot opoffering kan er geen fundamentele
verandering zijn in onze situatie. Daarom moeten wij ons wijden aan dit wereldwijde
ethos, aan onderling begrip en aan levenswijzen die de gemeenschap ten goede
komen, vrede koesteren en goed zijn voor de natuur.
Wij nodigen alle mensen, religieus of niet, uit hetzelfde te doen.
3
De beginselen van een wereldwijd ethos
Onze wereld maakt een fundamentele crisis door: een crisis in wereldeconomie, in
wereldecologie en in wereldpolitiek. Overal zien we gebrek aan een weidse visie, de
wirwar van niet opgeloste problemen, verlamming op politiek terrein, middelmatig
politiek leiderschap met weinig inzicht of toekomstvisie en in zijn algemeenheid: te
weinig zin voor het gemeenschappelijke. Te veel oude antwoorden op nieuwe uitdagingen.
Honderden miljoenen mensen op onze planeet lijden in steeds sterkere mate door
werkeloosheid, armoede, honger en de vernietiging van hun families. Hoop op een
duurzame vrede tussen de naties verglijdt. Er zijn spanningen tussen de seksen en
de generaties. Kinderen sterven, doden en worden gedood. Steeds meer landen
worden geschokt door corruptie in politiek en in het zakenleven. Het wordt steeds
moeilijker in vrede in onze steden samen te leven door sociale, raciale en etnische
conflicten, drugsmisbruik, georganiseerde misdaad en zelfs anarchie. Zelfs buren
leven vaak in angst voor elkaar. Onze planeet wordt nog steeds meedogenloos verder
geplunderd. Een ineenstorting van het ecosysteem bedreigt ons.
Steeds opnieuw zien we leiders en aanhangers van religies aanzetten tot agressie,
fanatisme, haat en vreemdelingenhaat - ze inspireren en legitimeren zelfs gewelddadige
en bloedige conflicten. Religie wordt vaak misbruikt puur voor machtspolitieke
doeleinden, zelfs voor oorlog. We zijn vervuld van afgrijzen.
Wij veroordelen deze gruwelen en verklaren dat ze er niet hoeven te zijn. Er is al
een ethos te vinden in de religieuze leringen van de wereld die de wereldcrisis kan
tegengaan. Natuurlijk biedt dit ethos geen directe oplossing voor alle enorme Problemen
van de wereld, maar het levert wel de morele grondslag voor een betere orde
op individuele en wereldschaal: een visioen dat vrouwen en mannen kan wegleiden
uit wanhoop en de samenleving uit chaos.
Wij zijn mensen die ons hebben toegewijd aan de voorschriften en praktijken van
de wereldreligies. Wij bevestigen dat er al een consensus bestaat tussen de religies
die de basis kan vormen voor een wereldethos - een minimale, fundamentele consensus
betreffende bindende waarden, onherroepelijke normen en fundamentele morele
houdingen.
I. Geen nieuwe wereldorde zonder een nieuw wereldethos!
Wij, vrouwen en mannen behorend tot verschillende religies en streken van de aarde,
richten ons daarom tot alle mensen, zowel religieus als niet-religieus. Wij willen de
volgende overtuigingen naar voren brengen die wij gemeenschappelijk hebben:
• we hebben allen een verantwoordelijkheid om een betere wereldorde tot stand te
brengen.
• het is absoluut noodzakelijk dat wij betrokken raken in zaken als mensenrechten,
vrijheid, rechtvaardigheid, vrede en het behoud van de aarde.
• onze verschillende religieuze en culturele tradities mogen onze gemeenschappelijke
betrokkenheid bij het tegengaan van alle vormen van onmenselijkheid en het
werken aan een grotere menselijkheid niet in de weg staan.
• de beginselen uitgedrukt in dit wereldwijde ethos kunnen worden bevestigd door
alle mensen met ethische overtuigingen, of deze nu gegrondvest zijn in religie of niet.
4
• als religieuze en spirituele mensen baseren wij ons leven op een Uiterste Werkelijkheid
en we halen onze spirituele kracht en hoop daarvandaan, in vertrouwen, in
gebed of meditatie, in woord of in stilte. Wij hebben een speciale verantwoordelijkheid
voor het welzijn van de gehele mensheid en we hebben de zorg voor de planeet
Aarde. We vinden niet dat we beter zijn dan andere vrouwen en mannen, maar we
vertrouwen erop dat de oude wijsheid van onze religies de weg naar de toekomst kan
aanwijzen.
Na twee wereldoorlogen en het einde van de koude oorlog, de ineenstorting van
fascisme en nazisme gaat de mensheid nu een nieuwe periode in de geschiedenis
binnen. Tegenwoordig hebben we genoeg economische, culturele en geestelijke
bronnen tot onze beschikking om een betere wereldorde te grondvesten. Oude en
nieuwe etnische, nationale, sociale, economische en religieuze spanningen bedreigen
het vreedzaam opbouwen van een betere wereld. We hebben juist nu een grotere
technologische vooruitgang dan ooit tevoren gezien en toch zien we dat wereldwijd
armoede, honger, kindersterfte, werkeloosheid, eilende en de vernietiging van de
natuur niet minder maar juist meer zijn geworden. Veel Volkeren worden bedreigd
door economische teloorgang, sociale wanorde, doordat ze politiek gemarginaliseerd
raken, door ecologische catastrofes en nationale ineenstorting.
In zo'n dramatische situatie in de hele wereld heeft de mensheid een visioen nodig
van volkeren die vreedzaam samenleven, van etnische en ethische groeperingen
en van religies die verantwoordelijkheid dragen voor de zorg voor de aarde. Een visioen
berust op hoop, doelen, idealen en normen. Over de gehele wereld echter zijn
deze ons juist uit handen gegleden. Toch zijn we ervan overtuigd dat het juist de geloofsgemeenschappen
zijn die de verantwoordelijkheid dragen dit soort hoop, idealen
en richtlijnen te bewaken, te grondvesten en ervoor te zorgen dat ernaar geleefd
wordt, ondanks het feit dat er ook geregeld misbruik van is gemaakt en dat er ook wel
sprake van mislukking is. Hiervan is bovenal sprake in de moderne Staat. Garanties
voor gewetensvrijheid en godsdienstvrijheid zijn noodzakelijk, maar zij vervangen
bindende waarden, overtuigingen en normen niet die geldig zijn voor alle mensen
zonder te letten op hun sociale afkomst, sekse, huidskleur, taal of religie.
Wij zijn ervan overtuigd dat de menselijke familie op aarde een fundamentele
eenheid vormt. Wij brengen de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens
van de Verenigde Naties van 1948 opnieuw in herinnering. Wat deze formeel verklaarde
op het niveau van rechten willen wij bevestigen en verdiepen vanuit het perspectief
van een ethos: de volledige verwerkelijking van de intrinsieke waardigheid
van de mens, de onvervreemdbare vrijheid en principiële gelijkheid van alle mensen
en de noodzakelijke solidariteit en onderlinge afhankelijkheid van elkaar van alle
mensen.
Op basis van onze persoonlijke ervaringen en de beladen geschiedenis van onze
planeet hebben wij geleerd
• dat een betere wereldorde niet gecreëerd of opgedrongen kan worden door wetten,
voorschriften en conventies alleen;
• dat de verwerkelijking van vrede, rechtvaardigheid en de bescherming van de
aarde afhankelijk zijn van het inzicht en de bereidheid van mannen en vrouwen tot
rechtvaardig handelen;
• dat actie ten behoeve van rechten en vrijheden een bewustzijn veronderstelt van
verantwoordelijkheid en plicht en dat daartoe de geesten en harten van vrouwen en
mannen moeten worden aangesproken;
5
• dat rechten zonder moraliteit niet lang standhouden en dat er geen betere wereldorde
zal zijn zonder een wereldethos.
Met een wereldethos bedoelen we niet een wereldwijde ideologie of een enkele eenheidsreligie
die achter alle bestaande religies zou zitten en zeker niet de overheersing
van een religie over alle andere. Met een wereldethos bedoelen we een fundamentele
consensus over bindende waarden, onveranderlijke richtlijnen en persoonlijke
attitudes. Zonder zo'n fundamentele consensus over een ethos zal vroeger of later
iedere gemeenschap bedreigd worden door chaos of dictatuur en individuele mensen
zullen in vertwijfeling geraken.
II. Een fundamentele eis: ieder mens moet menswaardig behandeld
worden
Wij zijn mannen en vrouwen die niet onfeilbaar zijn, we zijn onvolmaakt, we kennen
grenzen en fouten. We kennen de realiteit van het kwaad. Juist om die redenen voelen
we ons genoodzaakt om reden van het welzijn van de wereld uitdrukking te geven
aan de fundamentele elementen van een wereldethos -voor zowel Individuen als ook
voor gemeenschappen en organisaties, voor staten zowel als voor de religies zelf.
We vertrouwen erop dat onze religieuze en ethische tradities die vaak duizenden jaren
oud zijn ons een ethos verschaffen dat overtuigend is en uitvoerbaar voor alle
vrouwen en mannen van goede wil, religieus en niet religieus.
Tegelijkertijd weten we dat onze verschillende religieuze en ethische tradities
vaak zeer verschillende uitgangspunten bieden omtrent wat nuttig is en wat niet voor
mannen en vrouwen, wat rechtvaardig is en wat verkeerd, wat goed is en wat fout.
We willen de ernstige verschillen tussen de afzonderlijke religies niet wegredeneren
of ontkennen. Ze mogen ons echter ook niet verhinderen in het openbaar te verklaren
wat we al gemeenschappelijk hebben en gezamenlijk onderschrijven, ieder op basis
van onze eigen religieuze of ethische gronden.
Wij weten dat religies de Problemen met het milieu, de economische, politieke en
sociale Problemen voor de aarde niet kunnen oplossen. Ze kunnen echter wel voorzien
in wat blijkbaar niet te bereiken is langs de weg van economische plannen, politieke
programma's of wettelijke regelingen alleen: een verandering in innerlijke oriëntatie,
de gehele mentaliteit, de 'harten' van de mensen, en een omkering van een
verkeerde weg naar een nieuwe levensoriëntatie. De mensheid heeft dringend sociale
en ecologische hervormingen nodig, maar ze heeft net zo goed geestelijke vernieuwing
nodig. Als religieuze of spirituele mensen zetten wij ons aan deze taak. De
geestelijke krachten van de religies kunnen ons een fundamenteel gevoel van vertrouwen
bieden, een perspectief van zingeving, uiteindelijke richtlijnen en een geestelijk
thuis. Natuurlijk zijn religies alleen dan geloofwaardig als ze de conflicten die uit
de religies zelf voortspruiten elimineren, wanneer ze wederzijdse arrogantie, wantrouwen,
vooroordelen en zelfs vijandbeelden uit de weg ruimen en zo respect tonen
voor de tradities, heilige plaatsen, feesten en rituelen van andersgelovigen.
Tegenwoordig worden net als in vroegere tijden vrouwen en mannen over de gehele
wereld onmenselijk behandeld. Ze worden beroofd van hun mogelijkheden en
van hun vrijheid; hun mensenrechten worden met voeten getreden; hun waardigheid
wordt niet gerespecteerd. Macht echter creëert nog geen recht! Tegenover al deze
onmenselijkheid eisen onze religieuze en ethische overtuigingen dat ieder mens
menswaardig wordt behandeld!
6
Dit betekent dat ieder mens zonder onderscheid op basis van leeftijd, sekse, ras,
huidskleur, lichamelijke of geestelijke vermogens, taal, religie, politieke ideeën, nationale
of sociale achtergrond een onvervreemdbare en onaantastbare waardigheid bezit.
Iedereen is verplicht deze waardigheid in ere te houden en te beschermen, zowel
het individu als de Staat. Mensen moeten altijd subject zijn van wetten, ze moeten
het doel vormen en nooit slechts de middelen, mensen mogen nooit het voorwerp
worden van commercialisering en industrialisatie in economie, politiek en media, in
onderzoeksinstituten en in industriële corporaties. Niemand staat ‘boven goed en
kwaad' - geen mens, geen sociale klasse, geen invloedrijke belangengroep, geen
kartel, geen politiek apparaat, geen leger en geen Staat. Integendeel: ieder mens in
het bezit van verstand en geweten is verplicht zich op werkelijk menselijke manier te
gedragen, goed te doen en kwaad te vermijden!
Het is de intentie van dit wereldwijd ethos duidelijk te maken wat dit betekent. We
willen hierin onherroepelijke en onvoorwaardelijke ethische normen in herinnering
brengen. Deze mogen niet de vorm aannemen van boeien of ketenen, maar ze moeten
hulp en steun zijn voor mensen om opnieuw te vinden en te verwerkelijken wat
hun leven richting, waarden, oriënteringen en betekenis geeft.
Er is een principe dat te vinden is in vele religies en ethische tradities van de
mensheid sinds duizenden jaren en dat daar ook nog steeds aanwezig is: wat jij niet
wilt dat jou geschiedt doe dat ook een ander niet! Of positief gesteld: wat jij wilt dat
jou geschiedt doe dat ook aan de ander. Dit zou de onherroepbare, onvoorwaardelijke
norm voor alle gebieden van het leven moeten zijn, voor families en gemeenschappen,
voor rassen, naties en religies.
Iedere vorm van egoïsme moet worden verworpen: alle eigenbelang, individueel
of collectief, in de vorm van klassenbewustzijn, racisme, nationalisme of seksisme.
We veroordelen deze omdat ze werkelijk menszijn van de mensen in de weg staan.
Zelfbepaling en zelfverwezenlijking zijn volkomen legitiem zolang ze niet gescheiden
worden van de eigen verantwoordelijkheid van de mens en de wereldwijde verantwoordelijkheid,
hetgeen betekent, van de verantwoordelijkheid voor de medemensen
en voor de planeet Aarde.
Dit principe impliceert zeer concrete gedragslijnen waaraan wij, mensen, zouden
moeten vasthouden. Vier algemene, oude richtlijnen voor menselijk gedrag komen er
namelijk uit voort die in de meeste religies van de wereld te vinden zijn.
III. Vier onaantastbare richtlijnen
1. Verplichting tot een cultuur van geweldloosheid en eerbied voor het leven
Talloze vrouwen en mannen uit alle windstreken en van alle religies proberen een
leven te leiden dat niet wordt bepaald door egoïsme, maar door inzet voor hun medemensen
en de wereld om hen heen. Desondanks vinden we over de hele wereld
eindeloze haat, afgunst, jaloezie en geweld, niet alleen tussen Individuen maar ook
tussen sociale en etnische groepen, tussen klassen, rassen, naties en religies. Het
gebruik van geweld, drugstransporten en georganiseerde misdaad, vaak uitgerust
met de nieuwste technische mogelijkheden hebben zich wereldwijd uitgestrekt. Vele
plaatsen worden nog steeds geregeerd door terreur ‘van boven'; dictators onderdrukken
hun eigen volk, en geïnstitutionaliseerd geweld is wijdverbreid. Zelfs in enkele
landen waar wetten bestaan om individuele vrijheden te beschermen worden gevangenen
gemarteld, mannen en vrouwen verminkt en gijzelaars gedood.
7
A) In de grote oude religies en ethische tradities van de mensheid vinden we de
richtlijn: Gij zult niet doden! Of in positieve termen: heb respect voor het leven! Laten
we opnieuw nadenken over de gevolgen van deze oude richtlijn: alle mensen hebben
het recht te leven, op veiligheid, en de vrije ontwikkeling van hun persoonlijkheid in
zoverre ze de rechten van anderen niet schaden. Niemand heeft het recht een ander
mens lichamelijk of geestelijk te martelen, te verwonden, laat staan te doden. Geen
volk, geen land, geen ras, geen religie heeft het recht te haten, te discrimineren, te
'zuiveren', te verbannen, laat staan een ‘vreemde' minderheid die anders is in gedrag
of er een andere geloofsovertuiging op na houdt, te liquideren.
B) Natuurlijk, waar mensen zijn daar zullen conflicten zijn. Zulke conflicten moeten
echter worden opgelost zonder geweld binnen het raamwerk van de rechtspraak.
Dit geldt zowel voor staten als ook voor individuen. Personen die politieke macht
hebben moeten werken binnen het raamwerk van een rechtvaardige orde en zich
inzetten voor de meest geweldloze en vredige oplossingen die mogelijk zijn. Ze moeten
hieraan werken binnen een internationale orde van vrede die zelf bescherming en
verdediging nodig heeft tegen mensen die geweld uitoefenen. Bewapening is een
verkeerd pad; ontwapening is het gebod van deze tijd. Men vergisse zich niet: er is
geen overleving mogelijk voor de mensheid zonder wereldvrede!
C) Jonge mensen moeten thuis en op school leren dat geweld geen middel kan
zijn om geschillen met anderen te beslechten. Alleen zo kan een cultuur van geweldloosheid
geschapen worden.
D) Een mens is onvoorstelbaar kostbaar en moet onvoorwaardelijk beschermd
worden. Op dezelfde wijze echter verdienen de dieren en de planten die met ons deze
planeet bewonen bescherming, behoud en zorg. Grenzeloze uitbuiting van de natuurlijke
funderingen van het leven, meedogenloze vernietiging van de biosfeer en
militarisering van de kosmos zijn alle schanddaden. Als menselijke wezens hebben
wij een speciale verantwoordelijkheid - vooral met het oog op de toekomstige generaties
- voor de aarde en de kosmos, voor de lucht, het water en de bodem. We zijn
allen verweven in deze kosmos en we zijn allen afhankelijk van elkaar. Ieder van ons
is afhankelijk van het welzijn van allen. Daarom moet de dominantie van de mensheid
over de natuur en de kosmos niet aangemoedigd worden. In plaats daarvan
moeten wij het leven in harmonie met de natuur en de kosmos cultiveren.
E) Authentiek menszijn in de geest van onze grote religieuze en ethische tradities
betekent dat we zowel in het openbare als ook in het privé-leven op anderen betrokken
moeten zijn en tot helpen bereid. We mogen nooit meedogenloos en onmenselijk
zijn. Ieder volk, ieder ras, iedere religie moet tolerantie en respect tonen - eigenlijk
zelfs grote waardering - voor ieder ander. Minderheden, of het nu raciale, etnische of
religieuze minderheden betreft, hebben bescherming en steun nodig.
2. Verplichting tot een cultuur van solidariteit en een rechtvaardige economische
orde
Talloze mannen en vrouwen van alle windstreken afkomstig en behorend tot alle religies
streven ernaar te leven in solidariteit met anderen en te werken ten behoeve van
een authentieke vervulling van hun roeping. Desondanks vinden we wereldwijd eindeloze
honger, gebrek en nood. Niet alleen individuen maar bovenal onrechtvaardige
instituties en structuren zijn verantwoordelijk voor deze tragedies. Miljoenen mensen
hebben geen werk; miljoenen worden uitgebuit door slechte lonen, worden in de
marge van de samenleving gedrongen, hun mogelijkheden voor de toekomst totaal
vernietigd. In vele landen is de kloof tussen arm en rijk, tussen mensen met macht en
8
machtelozen immens. We leven in een wereld waarin zowel het totalitaire staatssocialisme
als het onbeteugelde kapitalisme veel ethische en geestelijke waarden hebben
uitgehold en vernietigd. Een materialistische mentaliteit verwekt begeerte naar
ongebreidelde winst en een graaien naar eindeloze uitbuiting. Deze eisen vergen
steeds meer van de reserves van de gemeenschap zonder dat ze het individu ertoe
dwingen meer bij te dragen. Het sociale kwaad van de corruptie woekert als een gezwel
net zo hard voort in de ontwikkelingslanden als in de ontwikkelde landen.
A) In de grote oude religieuze en ethische tradities van de mensheid vinden we
de richtlijn: Gij zult niet stelen! Of om het in positieve termen te zeggen: handel eerlijk
en oprecht! Laten we opnieuw nadenken over de gevolgen van deze oude richtlijn:
niemand heeft het recht een ander persoon of de gemeenschap te bestelen of te beroven
op wat voor manier dan ook. Verder heeft niemand het recht zijn of haar bezit
te gebruiken zonder zorg voor de noden van de samenleving en de aarde.
B) Waar extreme armoede heerst daar verbreiden zich hulpeloosheid en wanhoop,
daar vindt steeds weer diefstal plaats omwille van het overleven. Waar macht
en rijkdom meedogenloos worden opeengehoopt, komen onvermijdelijk gevoelens
van woede, wrok, dodelijke haat en opstand naar boven onder de achtergestelden en
gemarginaliseerden. Dit leidt tot een vicieuze cirkel van geweld en tegengeweld. Men
vergisse zich niet: er is geen wereldvrede zonder wereldwijde rechtvaardigheid!
C) Jonge mensen moeten thuis en op school leren dat bezit, beperkt als het ook
moge zijn een verplichting met zich meebrengt en dat het gebruik ervan tegelijkertijd
het algemeen welzijn moet dienen. Alleen zo kan een rechtvaardige economische
orde opgebouwd worden.
D) Wil de benarde toestand van de armste miljarden mensen op deze planeet,
vooral vrouwen en kinderen, verbeterd worden dan moet de wereldeconomie rechtvaardiger
gestructureerd worden. Individuele goede daden en hulpprojecten zijn
weliswaar onmisbaar, maar ze zijn niet voldoende. De deelname van alle staten en
de autoriteit van internationale organisaties zijn nodig om rechtvaardige economische
instellingen op te bouwen.
Er moet een oplossing gezocht worden die van alle kanten kan worden geaccepteerd
voor de schulden en de armoede van de uiteenvallende tweede wereld en sterker
nog voor de derde wereld. Natuurlijk zijn conflicten van belangen onvermijdelijk.
In de ontwikkelde landen moet een onderscheid gemaakt worden tussen noodzakelijke
en grenzeloze consumptie, tussen sociaal nuttig en niet nuttig gebruik van bezit,
tussen gerechtvaardigd en niet-gerechtvaardigd gebruik van natuurlijke bronnen, en
tussen een markteconomie die slechts op winst is gericht of een markteconomie die
gunstig is in sociaal opzicht en gericht op ecologie. Zelfs de ontwikkelingslanden
moeten hun nationale geweten onderzoeken.
Waar ook maar de heersers dreigen de overheersten te onderdrukken, waar ook
maar instituties mensen bedreigen en waar ook maar macht recht verdrukt, daar zijn
wij gedwongen tot verzet - indien mogelijk zonder geweld.
E) Geheel en al menszijn in de geest van onze grote religieuze en ethische tradities
betekent het volgende:
• We moeten economische en politieke macht tot dienst voor de mensheid gebruiken
in plaats van deze te misbruiken in gewetenloze oorlogen om overheersing. We
moeten een geest van mededogen ontwikkelen met hen die lijden, met speciale zorg
voor de kinderen, de ouderen, de armen, de gehandicapten, de vluchtelingen en de
eenzamen.
9
• We moeten wederzijds respect cultiveren en voorkomendheid, in plaats van alleen
maar te denken aan onbegrensde macht en de onvermijdelijke concurrentiestrijd.
• We moeten een zin voor matigheid en bescheidenheid waarderen in plaats van
een onlesbare dorst naar geld, prestige en consumptie. In hun hebzucht verliezen
mensen hun 'ziel', hun vrijheid, hun rust, hun innerlijke vrede, en op deze manier dat
wat hen tot mensen maakt.
3.Verplichting tot een cultuur van tolerantie en een leven van waarachtigheid
Talloze mannen en vrouwen uit alle windstreken afkomstig en behorend tot alle religies
proberen hun leven eerlijk en oprecht te leiden. Desondanks vinden we over de
gehele wereld leugens zonder einde, bedrog, zwendel en hypocrisie, ideologie en
demagogie:
• Politici en zakenmensen die leugens gebruiken als een weg tot succes;
• Massamedia die ideologische propaganda verspreiden in plaats van nauwkeurige
verslaggeving, misinformatie in plaats van werkelijke gegevens, cynische commerciële
belangen in plaats van een loyaliteit aan de waarheid;
• Wetenschappers en onderzoekers die zichzelf overgeven aan moreel twijfelachtige
ideologieën of politieke programma's of economische belangengroepen, of die
onderzoek rechtvaardigen dat fundamentele ethische waarden geweld aandoet;
• Vertegenwoordigers van religies die andere religies verwerpen als van weinig
waarde, en fanatisme en intolerantie prediken in plaats van respect en begrip.
A) In de grote oude religieuze en ethische tradities van de mensheid vinden we
de aanwijzing: Gij zult niet liegen! of om het in positieve termen te zeggen: spreek en
handel waarachtig! Laten we op nieuw nadenken over de gevolgen van deze oude
aanwijzing: geen vrouw of man, geen instituut, geen staat, kerk of religieuze gemeenschap
heeft het recht te liegen tegen andere mensen.
B) Dit is vooral waar
• voor hen die in de massamedia werkzaam zijn, aan wie we de vrijheid toevertrouwen
te rapporteren in het belang van de waarheid en aan wie we zo de taak van
bewaker geven. Zij staan niet boven de moraliteit maar hebben de plicht de menselijke
waardigheid, de mensenrechten en fundamentele waarden te respecteren. Zij zijn
het aan hun functie verplicht zich te houden aan objectiviteit, oprechtheid en het behoud
van de menselijke waardigheid. Zij hebben niet het recht in de individuele privésfeer
door te dringen, de publieke opinie te manipuleren of de werkelijkheid te verdraaien;
• voor kunstenaars, schrijvers en wetenschappers aan wie we artistieke en academische
vrijheid toevertrouwen. Zij zijn niet vrij van algemene ethische richtlijnen en
moeten de waarheid dienen;
• voor de leiders van de landen, politici en politieke partijen, aan wie we onze vrijheid
toevertrouwen. Wanneer zij liegen tegen hun mensen, wanneer zij de waarheid
manipuleren, of wanneer zij schuldig zijn aan omkoopbaarheid of meedogenloosheid
in binnenlandse en buitenlandse zaken, dan verspelen zij hun geloofwaardigheid en
ze verdienen het hun functies en stemmers te verliezen. Omgekeerd zou de publieke
opinie de politici moeten steunen die te allen tijde de waarheid tegen de mensen durven
te spreken;
• tenslotte, voor vertegenwoordigers van religie. Wanneer zij aanzetten tot vooroordelen,
haat en vijandschap tegen aanhangers van een ander geloof, of zelfs gods10
dienstoorlogen aanmoedigen of legitimeren, dan verdienen zij de veroordeling van de
mensheid en het verlies van hun aanhangers.
Laat niemand zich iets wijsmaken: er is geen wereldwijde rechtvaardigheid zonder
waarachtigheid en menselijkheid!
C) Jonge mensen moeten op school en thuis leren waarachtig te denken, te spreken
en te handelen. Ze hebben het recht op informatie en onderwijs om in staat te
zijn de beslissingen te nemen die hun leven zullen vormen. Zonder een ethische
vorming zullen ze nauwelijks in staat zijn het belangrijke van het onbelangrijke te onderscheiden.
In de dagelijkse overvloed aan informatie zullen ethische richtlijnen hen
helpen te onderscheiden wanneer meningen voorgesteld worden als feiten, belangen
versluierd, tendensen overdreven en wanneer feiten worden verdraaid.
D) Authentiek menszijn in de geest van onze grote religies en ethische tradities
betekent het volgende:
• we moeten vrijheid niet verwarren met willekeur, of pluralisme met onverschilligheid
tegenover de waarheid;
• we moeten waarachtigheid cultiveren in al onze relaties in plaats van oneerlijkheid,
huichelarij en opportunisme;
• we moeten constant op zoek zijn naar de waarheid en onomkoopbare oprechtheid,
in plaats van ideologische of partijdige halve waarheden te verbreiden;
• we moeten dapper de waarheid dienen en we moeten volharden en geloofwaardig
blijven in plaats van onszelf over te geven aan opportunistische aanpassing aan
het leven.
4. Verplichting tot een cultuur van gelijke rechten en partnerschap tussen man
en vrouw
Talloze mannen en vrouwen van alle streken en van alle religies proberen een leven
te leiden in een geest van partnerschap en verantwoord handelen op het gebied van
liefde, seksualiteit en familie. Desondanks zijn er over de gehele wereld afkeurenswaardige
praktijken van patriarchaat, dominantie van het ene geslacht over het andere,
uitbuiting van vrouwen, seksueel misbruik van kinderen en gedwongen prostitutie.
Maar al te vaak dwingen sociale ongelijkheden vrouwen en zelfs kinderen tot prostitutie
als een manier om te overleven - vooral in de minder ontwikkelde landen.
A) In de grote oude religies en ethische tradities van de mensheid vinden we de
aanwijzing: Gij zult geen seksuele immoraliteit begaan! Of in positieve termen: respecteer
elkaar en houd van elkaar! Laten we opnieuw de consequenties van deze
oude aanwijzing overdenken: niemand heeft het recht anderen te degraderen tot louter
seksobject, of hen in seksuele afhankelijkheid te brengen of te houden.
B) We veroordelen seksuele uitbuiting en seksuele discriminatie als een van de
ernstigste vormen van menselijke vernedering. We hebben de plicht tot verzet wanneer
ook maar de overheersing van de ene sekse over de andere wordt verkondigd –
zelfs in de naam van religieuze overtuiging; wanneer ook maar seksuele uitbuiting
wordt getolereerd, wanneer ook maar prostitutie in stand wordt gehouden of kinderen
worden misbruikt. Niemand late zich misleiden: er is geen authentieke menselijkheid
zonder een samenleven in partnerschap!
C) Jonge mensen moeten thuis en op school leren dat seksualiteit geen negatieve,
afbrekende, uitbuitende kracht is, maar creatief en bevestigend. Seksualiteit als
een levensbevestigende kracht die de gemeenschap vormt kan alleen dan effectief
zijn als de partners de verantwoordelijkheid aanvaarden voor elkaar geluk te zorgen.
11
D) De relatie tussen vrouwen en mannen moet niet gekenmerkt worden door bevoogdend
gedrag of misbruik, maar door liefde, partnerschap en betrouwbaarheid.
Menselijke vervulling is niet hetzelfde als seksueel genoegen. Seksualiteit moet een
liefdevolle relatie tussen gelijke partners tot uiting brengen en bevestigen.
Sommige religieuze tradities kennen het ideaal van vrijwillig afzien van het volledige
gebruik van seksualiteit. Vrijwillig afzien van seksualiteit kan ook een uiting zijn
van identiteit en zinvolheid.
E) Het sociale instituut van het huwelijk wordt, ondanks alle culturele en religieuze
variaties, gekenmerkt door liefde, loyaliteit en standvastigheid. Het richt zich op veiligheid
en wederzijdse steun aan man, vrouw en kind en moet deze ook garanderen.
Het moet de rechten van alle familieleden verzekeren. Alle landen en culturen moeten
economische en sociale relaties ontwikkelen die een huwelijk en een familieleven
mogelijk maken, menselijke wezens waardig, vooral voor de ouderen. Kinderen hebben
recht op toegang tot onderwijs. Ouders moeten hun kinderen niet uitbuiten, noch
de kinderen de ouders. Hun relatie moet wederzijds respect, waardering en zorg uitdrukken.
F) Werkelijk menszijn in de geest van onze grote religieuze en ethische tradities
betekent het volgende:
• We hebben wederzijds respect, partnerschap en begrip nodig in plaats van patriarchale
overheersing en vernedering, die de uitdrukking zijn van geweld en tegengeweld
oproepen.
• We hebben wederzijdse zorg nodig, tolerantie, gereedheid tot verzoening en liefde
in plaats van enige vorm van bezitterige lust of seksueel misbruik.
Slechts wat ervaren is in persoonlijke en familierelaties kan ten uitvoer gebracht
worden op het niveau van landen en religies.
IV. Een omvorming van bewustzijn!
De ervaring uit het verleden toont het volgende aan: de aarde kan niet ten goede
veranderd worden als we niet een omvorming in het bewustzijn van het individuele en
gemeenschappelijke leven bewerkstelligen. De mogelijkheden tot omvorming zijn al
vluchtig te zien geweest op gebieden als oorlog en vrede, economie en ecologie,
waar in recente decennia fundamentele veranderingen hebben plaatsgevonden. Deze
omvorming moet ook bereikt worden op het gebied van ethiek en waarden! Ieder
individu heeft een onvervreemdbare waardigheid en onschendbare rechten en ieder
heeft ook een onontkoombare verantwoordelijkheid voor wat hij of zij doet en niet
doet. Al onze beslissingen en daden, zelfs onze omissies en ons nalaten te handelen,
hebben gevolgen.
Het levend houden van deze zin voor verantwoordelijkheid, het uit te diepen en
door te geven aan volgende generaties is de speciale taak van religies. We zijn realistisch
over hetgeen we in deze consensus hebben bereikt en daarom dringen wij
erop aan dat het volgende in acht dient te worden genomen.
1. Een universele consensus over vele betwiste ethische kwesties (van biologische
en seksuele ethiek via de massamedia en wetenschappelijke ethiek tot economische
en politieke ethiek) zal moeilijk bereikbaar zijn. Desondanks moeten passende
oplossingen bereikbaar zijn, zelfs voor vele controversiële vraagstukken, in de
geest van de fundamentele principes die wij hier gezamenlijk ontwikkeld hebben.
12
2. In vele aspecten van het leven is al een nieuw bewustzijn van een ethische
verantwoordelijkheid ontstaan. Daarom zouden we verheugd zijn als zo veel mogelijk
beroepsmensen als artsen, wetenschappers, zakenmensen, journalisten en politici
hedendaagse ethische codes zouden ontwikkelen die specifieke richtlijnen geven
voor de moeilijke kwesties van deze specifieke beroepen.
3. Bovenal verzoeken wij de verschillende geloofsgemeenschappen dringend hun
specifieke ethiek te formuleren: wat heeft iedere geloofstraditie te zeggen over bijvoorbeeld
de betekenis van leven en dood, het verdragen van lijden en het vergeven
van schuld, over onbaatzuchtige toewijding en de noodzaak van onthouding, over
mededogen en vreugde. Deze zullen het al waarneembare wereldethos verdiepen en
specificeren.
Afsluitend doen wij een oproep aan alle bewoners van deze planeet. De aarde
kan niet verbeterd worden tenzij het bewustzijn van de Individuen veranderd wordt.
Wij beloven plechtig te werken aan zo'n transformatie in het individuele en collectieve
bewustzijn, aan het ontwaken van onze geestelijke krachten door reflectie, meditatie,
gebed en positief denken, aan een bekering van het hart. Samen kunnen we bergen
verzetten! Zonder bereidheid risico's te nemen en een bereidheid tot opoffering kan
er geen fundamentele verandering in onze situatie plaatsvinden! Daarom verplichten
wij ons tot een gemeenschappelijk wereldwijd ethos, tot beter wederzijds begrip en
tot manieren van leven die de gemeenschap bevorderen, vrede koesteren en de aarde
toegewijd zijn.
Wij nodigen alle mannen en vrouwen uit, religieus of niet, hetzelfde te doen.
De Gulden Regel zie www.Weltethos.org
Jodendom Thora: Tob. 4,15. Ook werd de uitspraak gedaan door rabbi Hillel de Oudere: Wat gij haat, doe dat een ander niet aan (eerste eeuw v.Chr)
Christendom ”Behandel de mensen in alles zoals je wilt dat ze jullie behandelen" (Jezus).
Oude Testament (Deuterocanonieke boeken): Tobit 4,15.Volgens de Herziene Willibrordvertaling (1995): Wat jij niet wilt dat men jou aandoet, doe dat ook een ander niet aan.Volgens de Apocriefen in de NBG'51: En wat jezelf verafschuwt moet je niet een ander aandoen.In het Nieuwe Testament komt de uitspraak voor in het Evangelie volgens Matteüs (7,12)Volgens Statenvertaling: Alle [dingen] dan, die gij wilt, dat u de mensen zouden doen, doet gij hun ook alzo; want dat is de wet en de profeten.Volgens De Nieuwe Bijbelvertaling: Behandel anderen dus steeds zoals je zou willen dat ze jullie behandelen. Dat is het hart van de Wet en de Profeten.Ook in het Evangelie volgens Lucas(6,31).Volgens Statenvertaling: En gelijk gij wilt, dat u de mensen doen zullen, doet gij hun ook desgelijks.Volgens De Nieuwe Bijbelvertaling: Behandel anderen zoals je wilt dat ze jullie behandelen.Overigens wordt de spreuk hier op een "positieve", áctieve wijze geformuleerd (de opdracht om iets te dóén), en niet op een passieve wijze de opdracht om iets te láten
Islam In de Koran komt de uitspraak niet voor. Wel kan verwezen worden naar de Hadith (uitspraken en daden die aan Mohammed worden toegeschreven). Ook hier in het kader om een goede, vreedzame samenleving te realiseren.“Niemand van jullie is een gelovige tenzij hij zijn naaste toewenst wat hij zichzelf toewenst”Hadith (an-Nawawi): "Niemand van jullie gelooft (werkelijk) totdat hij voor zijn broeder wenst wat hij voor zichzelf wenst.”
Hindoeïsme “Dit is de hoogste plicht: doe niet aan anderen wat jezelf pijn zou doen en wens hen toe wat jezelf verlangt.” Mahabharata V 1517 “Men moet zich tegenover anderen niet gedragen op een manier die ons onaangenaam zou zijn. Dit is het wezen van plicht. Al het overige komt voort uit zelfzuchtige verlangens. “ (dharma)
Boeddhisme "Kwets anderen niet met wat jou kwetst" (Boeddha). "Zoals een moeder, zolang zij leeft, haar kind, haar enig kind bewaakt en beschermt, moge zo elkeen met onbelemmerde geest gelijk welk levend wezen beminnen." (Metta-Sutta 149)
Taoïsme “Voor allen die goed zijn (voor mij) ben ik goed; en voor diegenen die niet goed zijn (voor mij) ben ik ook goed; zodoende zullen allen ertoe komen goed te zijn." Tau Te Tjing 49,2)
Baha'i Baha'u'llah heeft deze spirituele wet als volgt opnieuw benadrukt: “Leg op geen enkele ziel een last waarvan u niet zou willen dat zij u zou worden opgelegd, en wens niemand de dingen toe die gij niet voor uzelf zou wensen. Dit is mijn beste raad voor u om na te volgen.
Humanisme Ga zorgvuldig en gewetensvol om met andere mensen, met de wereld en met jezelf, omdat je vindt dat mensen, dat gewoon waard zijn. Het wordt wel zo gezegd: “ga met anderen om, zoals je wilt dat anderen met jou omgaan.”
Confucianisme "Wat je zelf niet aangedaan wilt worden, doe dit ook anderen niet aan" (Confucius). Wat wij niet willen dat anderen ons aandoen, moeten wij ook anderen niet aandoen. De regel van menslievendheid is om voor uzelf een parallel te trekken voor de behandeling van anderen. ‘Is er enig woord’, vroeg Tse Kung, ‘dat als gedragsregel voor het leven kan dienen?’ De meester antwoordde: ‘Is sympathie niet dat woord? Doe niet aan anderen wat u voor uzelf niet wenst.’
Jaïnisme ”Men dient alle wezens te behandelen zoals men zelf zou willen worden behandeld. Daar alle wezens pijn verafschuwen, dient men niemand te doden.”
Mazdeïsme ”Doe anderen niet aan wat niet goed voor uzelf is. Predik niet door de mond maar door dienende handelingen.”
Sikhs ”Zoals u zaait, zo zult u oogsten; dit [aardse] lichaam is het resultaat van uw handelingen.”
Indianen “Grote Geest, geef dat ik mijn buurman niet beoordeel voor ik een mijl in zijn mocassins heb gelopen.”
Griekse filosofie “Doe niet aan anderen wat uzelf niet wenst te ondergaan.” (Isocrates) “Behandel uw vrienden zoals u door hen behandeld wilt worden.” – (Aristoteles)
Christendom ”Behandel de mensen in alles zoals je wilt dat ze jullie behandelen" (Jezus).
Oude Testament (Deuterocanonieke boeken): Tobit 4,15.Volgens de Herziene Willibrordvertaling (1995): Wat jij niet wilt dat men jou aandoet, doe dat ook een ander niet aan.Volgens de Apocriefen in de NBG'51: En wat jezelf verafschuwt moet je niet een ander aandoen.In het Nieuwe Testament komt de uitspraak voor in het Evangelie volgens Matteüs (7,12)Volgens Statenvertaling: Alle [dingen] dan, die gij wilt, dat u de mensen zouden doen, doet gij hun ook alzo; want dat is de wet en de profeten.Volgens De Nieuwe Bijbelvertaling: Behandel anderen dus steeds zoals je zou willen dat ze jullie behandelen. Dat is het hart van de Wet en de Profeten.Ook in het Evangelie volgens Lucas(6,31).Volgens Statenvertaling: En gelijk gij wilt, dat u de mensen doen zullen, doet gij hun ook desgelijks.Volgens De Nieuwe Bijbelvertaling: Behandel anderen zoals je wilt dat ze jullie behandelen.Overigens wordt de spreuk hier op een "positieve", áctieve wijze geformuleerd (de opdracht om iets te dóén), en niet op een passieve wijze de opdracht om iets te láten
Islam In de Koran komt de uitspraak niet voor. Wel kan verwezen worden naar de Hadith (uitspraken en daden die aan Mohammed worden toegeschreven). Ook hier in het kader om een goede, vreedzame samenleving te realiseren.“Niemand van jullie is een gelovige tenzij hij zijn naaste toewenst wat hij zichzelf toewenst”Hadith (an-Nawawi): "Niemand van jullie gelooft (werkelijk) totdat hij voor zijn broeder wenst wat hij voor zichzelf wenst.”
Hindoeïsme “Dit is de hoogste plicht: doe niet aan anderen wat jezelf pijn zou doen en wens hen toe wat jezelf verlangt.” Mahabharata V 1517 “Men moet zich tegenover anderen niet gedragen op een manier die ons onaangenaam zou zijn. Dit is het wezen van plicht. Al het overige komt voort uit zelfzuchtige verlangens. “ (dharma)
Boeddhisme "Kwets anderen niet met wat jou kwetst" (Boeddha). "Zoals een moeder, zolang zij leeft, haar kind, haar enig kind bewaakt en beschermt, moge zo elkeen met onbelemmerde geest gelijk welk levend wezen beminnen." (Metta-Sutta 149)
Taoïsme “Voor allen die goed zijn (voor mij) ben ik goed; en voor diegenen die niet goed zijn (voor mij) ben ik ook goed; zodoende zullen allen ertoe komen goed te zijn." Tau Te Tjing 49,2)
Baha'i Baha'u'llah heeft deze spirituele wet als volgt opnieuw benadrukt: “Leg op geen enkele ziel een last waarvan u niet zou willen dat zij u zou worden opgelegd, en wens niemand de dingen toe die gij niet voor uzelf zou wensen. Dit is mijn beste raad voor u om na te volgen.
Humanisme Ga zorgvuldig en gewetensvol om met andere mensen, met de wereld en met jezelf, omdat je vindt dat mensen, dat gewoon waard zijn. Het wordt wel zo gezegd: “ga met anderen om, zoals je wilt dat anderen met jou omgaan.”
Confucianisme "Wat je zelf niet aangedaan wilt worden, doe dit ook anderen niet aan" (Confucius). Wat wij niet willen dat anderen ons aandoen, moeten wij ook anderen niet aandoen. De regel van menslievendheid is om voor uzelf een parallel te trekken voor de behandeling van anderen. ‘Is er enig woord’, vroeg Tse Kung, ‘dat als gedragsregel voor het leven kan dienen?’ De meester antwoordde: ‘Is sympathie niet dat woord? Doe niet aan anderen wat u voor uzelf niet wenst.’
Jaïnisme ”Men dient alle wezens te behandelen zoals men zelf zou willen worden behandeld. Daar alle wezens pijn verafschuwen, dient men niemand te doden.”
Mazdeïsme ”Doe anderen niet aan wat niet goed voor uzelf is. Predik niet door de mond maar door dienende handelingen.”
Sikhs ”Zoals u zaait, zo zult u oogsten; dit [aardse] lichaam is het resultaat van uw handelingen.”
Indianen “Grote Geest, geef dat ik mijn buurman niet beoordeel voor ik een mijl in zijn mocassins heb gelopen.”
Griekse filosofie “Doe niet aan anderen wat uzelf niet wenst te ondergaan.” (Isocrates) “Behandel uw vrienden zoals u door hen behandeld wilt worden.” – (Aristoteles)
zaterdag 20 november 2010
Auschwitz was niet soft Ga "Yad Vashem" Youtuben, echt de moeite waard...
© KURT DESPLENTER
Een Duitse film over de Holocaust oogst controverse nog voor hij in de zalen is: de vergassingen zijn te expliciet in beeld gebracht. LUCKAS VANDERTAELEN pleit vóór.
Ik behoor tot een generatie die na de Tweede Wereldoorlog geboren is. Ik heb nog vele mensen ontmoet die de gruwel van de oorlog aan den lijve hadden gevoeld. Ik hoor mijn grootvader nog vertellen over de loopgrachten van de Eerste Wereldoorlog; daardoor is dat conflict voor mij altijd meer geweest dan een ver historisch feit. Net zo met de Tweede Wereldoorlog: toen ik klein was, praatte iedereen nog vaak over de oorlogsjaren. De herinnering eraan was onderdeel van dagelijkse gesprekken en werd zelfs spreekwoordelijk gebruikt als educatieve waarschuwing voor wie opgroeide in de zorgeloze jaren zestig: 'Jullie weten niet wat oorlog is!'
Maar binnenkort worden kinderen geboren die nooit nog dergelijke verwijten zullen krijgen omdat hun ouders én grootouders het geluk hadden geen oorlog te hebben moeten doorstaan. Nooit zullen zij met iemand kunnen praten die de Tweede Wereldoorlog meemaakte, om zich daarvan een beeld te vormen zullen zij aangewezen zijn op het historische materiaal.
De Eerste Wereldoorlog is al eerder weggezonken in de geschiedenis; geen oude frontsoldaat blijft over om te vertellen hoe erg het was aan de IJzer. Maar ook de Tweede Wereldoorlog staat op het punt om in de Geschiedenis te verdwijnen, nu de laatste overlevenden stilaan wegvallen en de collectieve herinnering volledig verdwijnt. En dat zal grote gevolgen hebben voor wat tegenwoordig 'herinneringseducatie' wordt genoemd.
Want gebeurtenissen die geen rechtstreekse band meer hebben met het heden, kunnen veel vrijer geïnterpreteerd worden omdat de getuigen ontbreken om tegen eventuele historische verdraaiingen te protesteren. Nergens komt dat beter tot uiting dan in de cinematografische vertaling van historische verhalen. Hoe verder die in het verleden liggen, hoe vrijer er omgesprongen kan worden met de waarheid. Historische films zoals Cleopatra werden minder sceptisch bekeken dan The Longest Day, die amper 18 jaar na de feiten werd gedraaid. Beide films mogen dan wel Hollywoodiaanse superproducties zijn, maar de makers van de film over de geallieerde bevrijding in 1944 wisten dat ze zich niet veel dichterlijke vrijheden konden veroorloven.
Dat is nu steeds minder het geval omdat de Tweede Wereldoorlog verder van ons af ligt. Quentin Tarentino filmde in 2009 een volledig verzonnen verhaal: hij voerde een Joods militair wraakcommando op dat nooit bestaan heeft en liet Hitler omkomen in een aanslag. Gezien de lamentabele kennis van de geschiedenis bij jongeren, mag men er gerust van uitgaan dat velen zich afvragen waar Hitler nu eigenlijk aan zijn einde is gekomen: in de Parijse bioscoop van Inglourious Bastards of in de Berlijnse bunker van Der Untergang.
De historische waarheid over de Holocaust aan een nieuwe generatie vertellen, is zo mogelijk een nog grotere uitdaging dan hen een accuraat kader geven om de Tweede Wereldoorlog te begrijpen. Voor oudere generaties was het trauma van de vernietigingskampen een deel van het collectieve bewustzijn, in die mate dat als Spielberg Auschwitz filmde in zijn Schindlers List, hij slechts een suggestie van de gaskamers moest tonen: uit de douchekoppen blijkt geen gas maar water te komen. Spielbergs kon zich deze terughoudendheid veroorloven, omdat het overgrote deel van zijn publiek wel wist dat er in Auschwitz massaal Joden vergast werden.
Spielberg
Te vrezen valt dat dit nu niet meer zo is. Een nieuwe generatie toeschouwers zou Spielbergs schroom niet doorzien en niet de link leggen naar de vergassing. Vandaag moeten jongeren geconfronteerd worden met de realiteit van de wreedheid van de uitroeiingskampen.
De geschokte reacties op de Duitse film Auschwitz zijn dan ook moeilijk te begrijpen, hoe ondraaglijk de beelden ook zijn. Regisseur Uwe Boll heeft gelijk als hij stelt: 'We krijgen al te lang softe beelden van de Holocaust te zien in films als Schindler's list of La Vita è bella. Zo was het niet. De kampen waren de hel op aarde en dat toon ik.'
De Holocaust mag nooit gerelativeerd worden. Wanneer met de laatste getuigen ook de collectieve herinnering aan de afgrijselijke feiten verdwenen zal zijn, moet de historische waarheid zo getrouw mogelijk verteld worden. En dat kan enkel door de gruwel ervan realistisch te tonen, niet in zwart-wit maar in kleur, op zo een manier dat de identificatie van een hedendaags publiek met het lot van de vergaste Joden zo groot mogelijk is. Enkel zo zal men de realiteit van de vergassing aan een volgende generatie kunnen doorgeven en negationisten geen kans gunnen om de historische waarheid naar hun hand te zetten.
Maar het beeld in de trailer van Auschwitz dat mij meest schokte is dat van de SS-er die indommelt terwijl achter een ijzeren deur mensen vergast worden. Een indrukwekkender symbool van de banaliteit van het kwaad heb ik nog niet gezien.
LUCKAS VANDER TAELENWie? Reportagemaker en Vlaams parlementslid (Groen!). Wat? Films over de Holocaust moeten er geen doekjes om winden. Waarom? Anders beseffen jonge kijkers wat voor een hel het was.
Een Duitse film over de Holocaust oogst controverse nog voor hij in de zalen is: de vergassingen zijn te expliciet in beeld gebracht. LUCKAS VANDERTAELEN pleit vóór.
Ik behoor tot een generatie die na de Tweede Wereldoorlog geboren is. Ik heb nog vele mensen ontmoet die de gruwel van de oorlog aan den lijve hadden gevoeld. Ik hoor mijn grootvader nog vertellen over de loopgrachten van de Eerste Wereldoorlog; daardoor is dat conflict voor mij altijd meer geweest dan een ver historisch feit. Net zo met de Tweede Wereldoorlog: toen ik klein was, praatte iedereen nog vaak over de oorlogsjaren. De herinnering eraan was onderdeel van dagelijkse gesprekken en werd zelfs spreekwoordelijk gebruikt als educatieve waarschuwing voor wie opgroeide in de zorgeloze jaren zestig: 'Jullie weten niet wat oorlog is!'
Maar binnenkort worden kinderen geboren die nooit nog dergelijke verwijten zullen krijgen omdat hun ouders én grootouders het geluk hadden geen oorlog te hebben moeten doorstaan. Nooit zullen zij met iemand kunnen praten die de Tweede Wereldoorlog meemaakte, om zich daarvan een beeld te vormen zullen zij aangewezen zijn op het historische materiaal.
De Eerste Wereldoorlog is al eerder weggezonken in de geschiedenis; geen oude frontsoldaat blijft over om te vertellen hoe erg het was aan de IJzer. Maar ook de Tweede Wereldoorlog staat op het punt om in de Geschiedenis te verdwijnen, nu de laatste overlevenden stilaan wegvallen en de collectieve herinnering volledig verdwijnt. En dat zal grote gevolgen hebben voor wat tegenwoordig 'herinneringseducatie' wordt genoemd.
Want gebeurtenissen die geen rechtstreekse band meer hebben met het heden, kunnen veel vrijer geïnterpreteerd worden omdat de getuigen ontbreken om tegen eventuele historische verdraaiingen te protesteren. Nergens komt dat beter tot uiting dan in de cinematografische vertaling van historische verhalen. Hoe verder die in het verleden liggen, hoe vrijer er omgesprongen kan worden met de waarheid. Historische films zoals Cleopatra werden minder sceptisch bekeken dan The Longest Day, die amper 18 jaar na de feiten werd gedraaid. Beide films mogen dan wel Hollywoodiaanse superproducties zijn, maar de makers van de film over de geallieerde bevrijding in 1944 wisten dat ze zich niet veel dichterlijke vrijheden konden veroorloven.
Dat is nu steeds minder het geval omdat de Tweede Wereldoorlog verder van ons af ligt. Quentin Tarentino filmde in 2009 een volledig verzonnen verhaal: hij voerde een Joods militair wraakcommando op dat nooit bestaan heeft en liet Hitler omkomen in een aanslag. Gezien de lamentabele kennis van de geschiedenis bij jongeren, mag men er gerust van uitgaan dat velen zich afvragen waar Hitler nu eigenlijk aan zijn einde is gekomen: in de Parijse bioscoop van Inglourious Bastards of in de Berlijnse bunker van Der Untergang.
De historische waarheid over de Holocaust aan een nieuwe generatie vertellen, is zo mogelijk een nog grotere uitdaging dan hen een accuraat kader geven om de Tweede Wereldoorlog te begrijpen. Voor oudere generaties was het trauma van de vernietigingskampen een deel van het collectieve bewustzijn, in die mate dat als Spielberg Auschwitz filmde in zijn Schindlers List, hij slechts een suggestie van de gaskamers moest tonen: uit de douchekoppen blijkt geen gas maar water te komen. Spielbergs kon zich deze terughoudendheid veroorloven, omdat het overgrote deel van zijn publiek wel wist dat er in Auschwitz massaal Joden vergast werden.
Spielberg
Te vrezen valt dat dit nu niet meer zo is. Een nieuwe generatie toeschouwers zou Spielbergs schroom niet doorzien en niet de link leggen naar de vergassing. Vandaag moeten jongeren geconfronteerd worden met de realiteit van de wreedheid van de uitroeiingskampen.
De geschokte reacties op de Duitse film Auschwitz zijn dan ook moeilijk te begrijpen, hoe ondraaglijk de beelden ook zijn. Regisseur Uwe Boll heeft gelijk als hij stelt: 'We krijgen al te lang softe beelden van de Holocaust te zien in films als Schindler's list of La Vita è bella. Zo was het niet. De kampen waren de hel op aarde en dat toon ik.'
De Holocaust mag nooit gerelativeerd worden. Wanneer met de laatste getuigen ook de collectieve herinnering aan de afgrijselijke feiten verdwenen zal zijn, moet de historische waarheid zo getrouw mogelijk verteld worden. En dat kan enkel door de gruwel ervan realistisch te tonen, niet in zwart-wit maar in kleur, op zo een manier dat de identificatie van een hedendaags publiek met het lot van de vergaste Joden zo groot mogelijk is. Enkel zo zal men de realiteit van de vergassing aan een volgende generatie kunnen doorgeven en negationisten geen kans gunnen om de historische waarheid naar hun hand te zetten.
Maar het beeld in de trailer van Auschwitz dat mij meest schokte is dat van de SS-er die indommelt terwijl achter een ijzeren deur mensen vergast worden. Een indrukwekkender symbool van de banaliteit van het kwaad heb ik nog niet gezien.
LUCKAS VANDER TAELENWie? Reportagemaker en Vlaams parlementslid (Groen!). Wat? Films over de Holocaust moeten er geen doekjes om winden. Waarom? Anders beseffen jonge kijkers wat voor een hel het was.
Gemeenschappelijk onderschreven tips voor getuigenissen over Israël-Palestina
1. Kernboodschap en inhoudelijke elementen
- Kernboodschap: we veroordelen het geweld aan beide zijden en ijveren voor een duurzame vrede in Israël en Palestina. Onze positie is niet vóór de Palestijnen en tegen de Israëli’s, maar vóór rechtvaardigheid en vrede en tegen geweld.
- Maak duidelijk dat Broederlijk Delen en Pax Christi onrecht benoemen. Dit is geen zwart-wit conflict, beide partijen maken fouten en schenden het internationaal recht. Toch dragen ze niet evenveel verantwoordelijkheid. Als bezettende macht zijn Israëls verplichtingen aanzienlijk groter.
- Ons engagement voor de vrede in Israël en Palestina ontspruit uit de vaststelling dat het Israëlische beleid gekenmerkt wordt door systematische schendingen van het internationaal recht. Bovendien geniet Israël, in tegenstelling tot veel andere landen waar het internationaal recht op grote schaal wordt geschonden, straffeloosheid.
- Wij willen het debat niet verder polariseren, maar het verrijken. Daarnaast willen we mensen uitnodigen om zich te engageren voor een duurzame en rechtvaardige vrede. Velen deinzen hiervoor terug omdat het conflict ingewikkelder is dan bijvoorbeeld de strijd tegen Apartheid in Zuid-Afrika. Dat is begrijpelijk, gezien de hevige aanvallen vanuit pro-Israëlische hoek tegen wie opkomt voor de rechten van de Palestijnen.
2. Context
- Wie het conflict wil begrijpen en erover wil spreken moet rekening houden met de context waarin het zich afspeelt en de verschillende factoren die het debat beïnvloeden. Je moet deze elementen niet per se vermelden, maar er wel rekening mee houden en weten dat je publiek hierdoor beïnvloed is.
o Het beeld van Israël in het Westen was tot de oorlog van 1967 erg positief. Israël werd voorgesteld als een klein en moedig land dat moest opboksen tegen vijandige landen die het wilden vernielen. Een cruciale factor waarom Europa lang weigerde kritiek op Israël te uiten, is uiteraard de geschiedenis van het Joodse volk dat eeuwenlang werd vervolgd in Europa, met de Shoah als dramatische dieptepunt.
o De rol van de media bij de beeldvorming over Israël kan onmogelijk onderschat worden. Door stelselmatig campagnes van opeenvolgende Israëlische regeringen en pro-Israëlische groeperingen zoals de Joods-Amerikaanse lobbygroep AIPAC, kreeg het Israëlische discours disproportioneel veel gewicht in het debat over het conflict, en ook in de media.
o Sinds de start van de tweede Intifada, die veel gewelddadiger was dan de eerste Palestijnse volksopstand en aangestookt werd door gewapende groeperingen met hun zelfmoordaanslagen, verminderde de sympathie voor de Palestijnen. De gewapende groeperingen zetten het maatschappelijk middenveld buitenspel en sloten geweldloos verzet uit. Het Palestijnse geweld zorgde voor een accentverschuiving van de rechten naar de plichten van de Palestijnen.
o De internationale context veranderde sterk na de aanslagen van 11 september van al-Qa’ida en de daaropvolgende start van de zogenaamde oorlog tegen het terrorisme. Het fundamentalisme binnen de islamitische wereld, en ook binnen de Palestijnse gebieden, nam sterk toe.
- Een groot deel van je taak is het hercontextualiseren van het conflict, een nieuw kader scheppen. Dit kan je enkel doen als je het vertrouwen van het publiek wint.
- Je moet opletten dat je geen eenzijdig discours afsteekt, en rekening houdt met de angsten van Israëli’s, reëel of niet (bvb. discours van Iraans president Ahmedinejad die de Holocaust ontkent en stelt dat Israël van de kaart moet worden geveegd, is zeer verontrustend.)
3. Opbouw en vorm
- Maak gebruik van de powerpoint presentatie en kaarten.
- Ook al maak je duidelijk dat je geen louter historisch exposé wil geven, probeer toch de twee voornaamste data 1948 en 1967 kort toe te lichten (met kaarten), om het publiek een kapstok te geven.
- Breng na de historische inleiding je persoonlijk getuigenis. Hang je uiteenzetting zoveel mogelijk op aan de feiten op het terrein.
- Maak duidelijk dat je geen expert bent, maar een persoon die de situatie ter plaatse heeft gezien.
- Toon aan dat je een feitelijke benadering hebt en zo objectief mogelijk probeert te zijn. Bepleiters van vrede in Israël en Palestina moeten de consensus doorbreken en een ander perspectief geven. Cruciaal is dat dit gebeurt op basis van feiten op het terrein. Die zijn zo ernstig dat ze vaak voor zich spreken.
- Kernboodschap: we veroordelen het geweld aan beide zijden en ijveren voor een duurzame vrede in Israël en Palestina. Onze positie is niet vóór de Palestijnen en tegen de Israëli’s, maar vóór rechtvaardigheid en vrede en tegen geweld.
- Maak duidelijk dat Broederlijk Delen en Pax Christi onrecht benoemen. Dit is geen zwart-wit conflict, beide partijen maken fouten en schenden het internationaal recht. Toch dragen ze niet evenveel verantwoordelijkheid. Als bezettende macht zijn Israëls verplichtingen aanzienlijk groter.
- Ons engagement voor de vrede in Israël en Palestina ontspruit uit de vaststelling dat het Israëlische beleid gekenmerkt wordt door systematische schendingen van het internationaal recht. Bovendien geniet Israël, in tegenstelling tot veel andere landen waar het internationaal recht op grote schaal wordt geschonden, straffeloosheid.
- Wij willen het debat niet verder polariseren, maar het verrijken. Daarnaast willen we mensen uitnodigen om zich te engageren voor een duurzame en rechtvaardige vrede. Velen deinzen hiervoor terug omdat het conflict ingewikkelder is dan bijvoorbeeld de strijd tegen Apartheid in Zuid-Afrika. Dat is begrijpelijk, gezien de hevige aanvallen vanuit pro-Israëlische hoek tegen wie opkomt voor de rechten van de Palestijnen.
2. Context
- Wie het conflict wil begrijpen en erover wil spreken moet rekening houden met de context waarin het zich afspeelt en de verschillende factoren die het debat beïnvloeden. Je moet deze elementen niet per se vermelden, maar er wel rekening mee houden en weten dat je publiek hierdoor beïnvloed is.
o Het beeld van Israël in het Westen was tot de oorlog van 1967 erg positief. Israël werd voorgesteld als een klein en moedig land dat moest opboksen tegen vijandige landen die het wilden vernielen. Een cruciale factor waarom Europa lang weigerde kritiek op Israël te uiten, is uiteraard de geschiedenis van het Joodse volk dat eeuwenlang werd vervolgd in Europa, met de Shoah als dramatische dieptepunt.
o De rol van de media bij de beeldvorming over Israël kan onmogelijk onderschat worden. Door stelselmatig campagnes van opeenvolgende Israëlische regeringen en pro-Israëlische groeperingen zoals de Joods-Amerikaanse lobbygroep AIPAC, kreeg het Israëlische discours disproportioneel veel gewicht in het debat over het conflict, en ook in de media.
o Sinds de start van de tweede Intifada, die veel gewelddadiger was dan de eerste Palestijnse volksopstand en aangestookt werd door gewapende groeperingen met hun zelfmoordaanslagen, verminderde de sympathie voor de Palestijnen. De gewapende groeperingen zetten het maatschappelijk middenveld buitenspel en sloten geweldloos verzet uit. Het Palestijnse geweld zorgde voor een accentverschuiving van de rechten naar de plichten van de Palestijnen.
o De internationale context veranderde sterk na de aanslagen van 11 september van al-Qa’ida en de daaropvolgende start van de zogenaamde oorlog tegen het terrorisme. Het fundamentalisme binnen de islamitische wereld, en ook binnen de Palestijnse gebieden, nam sterk toe.
- Een groot deel van je taak is het hercontextualiseren van het conflict, een nieuw kader scheppen. Dit kan je enkel doen als je het vertrouwen van het publiek wint.
- Je moet opletten dat je geen eenzijdig discours afsteekt, en rekening houdt met de angsten van Israëli’s, reëel of niet (bvb. discours van Iraans president Ahmedinejad die de Holocaust ontkent en stelt dat Israël van de kaart moet worden geveegd, is zeer verontrustend.)
3. Opbouw en vorm
- Maak gebruik van de powerpoint presentatie en kaarten.
- Ook al maak je duidelijk dat je geen louter historisch exposé wil geven, probeer toch de twee voornaamste data 1948 en 1967 kort toe te lichten (met kaarten), om het publiek een kapstok te geven.
- Breng na de historische inleiding je persoonlijk getuigenis. Hang je uiteenzetting zoveel mogelijk op aan de feiten op het terrein.
- Maak duidelijk dat je geen expert bent, maar een persoon die de situatie ter plaatse heeft gezien.
- Toon aan dat je een feitelijke benadering hebt en zo objectief mogelijk probeert te zijn. Bepleiters van vrede in Israël en Palestina moeten de consensus doorbreken en een ander perspectief geven. Cruciaal is dat dit gebeurt op basis van feiten op het terrein. Die zijn zo ernstig dat ze vaak voor zich spreken.
Is een rechtenbenadering in het Israëlisch-Palestijns conflict controversieel?
Broederlijk Delen en Pax Christi streven naar duurzame en rechtvaardige vrede in Israël en Palestina. Vanuit een rechtenbenadering proberen we het conflict hoger op de politieke agenda te krijgen. We doen tevens aan sensibilisatie en geven lezingen over het conflict. Hierbij zijn verhitte discussies en polemieken vaak niet van de lucht. Voorstanders van deze of gene partij beschuldigen de andere van partijdigheid, propagandavoering, valsheid of onwetendheid. Maar moeten we daarom zwijgen? Noch wijzelf, noch onze partners laten zich hierdoor afschrikken. In het openbaar spreken is immers een wezenlijk deel van de strijd tegen welk onrecht ook. We betreuren echter dat tegenstanders ons in een slecht daglicht proberen te stellen door verdachtmakingen, eerder dan in dialoog te treden. Daarom lichten wij onze visie nog eens toe.
Zoals de meeste vredes- en ontwikkelingsorganisaties baseren we ons op de rechtenbenadering. In de zoektocht naar een politieke oplossing voor het Israëlisch-Palestijns conflict marginaliseerde de internationale gemeenschap al te vaak het belang van het internationaal recht. Wij menen dat juist het internationaal recht een uitkomst kan bieden en de schijnbaar tegengestelde eisen van de partijen met elkaar kan verzoenen. Die stelling loopt als een rode draad door onze lezingen. We benadrukken dat het conflict niet zwart-wit is en dat beide volkeren eronder lijden.
Er is evenwel een complicatie. Ook al schenden beide partijen het internationaal recht, toch is het een asymmetrisch conflict. Het Israëlische volk heeft al meer dan 60 jaar een eigen staat op 78 percent van historisch Palestina. Het Palestijnse volk wacht al even lang op zijn eigen staat op de overige 22 percent: de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en Oost-Jeruzalem. Bovendien bezet Israël de Palestijnse gebieden sinds 1967 en voert het er een expansiebeleid. Onder een bezetting is er geen gelijkheid. Volgens het internationaal humanitair recht moet Israël als bezettende macht instaan voor de veiligheid en het welzijn van de Palestijnse burgers. De Palestijnse gewapende groeperingen zijn evengoed gebonden aan het internationaal humanitair recht en mogen geen aanvallen plegen tegen Israëlische burgers. Wij veroordelen zowel het geweld van de Palestijnse gewapende groeperingen als dat van het Israëlische leger.
Aan de hand van kaarten van onder meer de Verenigde Naties tonen we hoe de Israëlisch-Palestijnse kwestie in wezen een territoriaal conflict is. Een overzicht van de kaarten maakt duidelijk hoe het Israëlische expansiebeleid met de nederzettingen, de checkpoints, de Muur, enz. de toekomstige Palestijnse staat tot een lappendeken reduceert. In de jaren negentig schaarde Israël zich in het vredesproces achter de tweestatenoplossing en het ‘land voor vrede’-principe. Dat Israël een beleid voert waarbij het steeds nieuwe feiten creëert op het terrein, toont echter aan dat het nog geen keuze maakte. Bovendien onderwerpt Israël sinds 2007 de bevolking van de Gazastrook aan een draconische blokkade. Hiermee brengt het niet Hamas maar de Palestijnse burgers in Gaza op de knieën. Bijna 80 percent van hen is nu afhankelijk van voedselhulp.
Ondanks intense internationale betrokkenheid blijven de voornaamste pijnpunten onopgelost. Het land is nog steeds niet verdeeld. Hierdoor heeft Israël nog altijd geen eigen veilige grenzen en is de Palestijnse staat nog niet opgericht. De aanhoudende wetteloosheid destabiliseert het Midden-Oosten en heeft wereldwijd negatieve gevolgen. Dit is de reden voor ons engagement. Wij willen een betere toekomst zien waarbij beide volkeren hun rechten, hun toekomst en het leven van hun kinderen gewaarborgd zien. Samen met onze Israëlische en Palestijnse partners geloven we dat dit mogelijk is.
Voornaamste bronnen:
Internationale Comité van het Rode Kruis (ICRC): http://www.icrc.org/Web/Eng/siteeng0.nsf/htmlall/palestine?opendocument&link=home
OCHA, VN-Agentschap voor humanitaire zaken: http://www.ochaopt.org/
B’tselem, Information Center on Human Rights in the OPT: http://www.btselem.org/English/
GISHA, the Legal Center for Freedom of Movement: http://www.gisha.org/
MIFTAH, The Palestinian Intiative for the Promotion of Dialogue and Democracy: http://www.miftah.org/
Europese Commissie, directoraat voor externe relaties (RELEX)
http://ec.europa.eu/external_relations/mideast/index_en.htm
Zoals de meeste vredes- en ontwikkelingsorganisaties baseren we ons op de rechtenbenadering. In de zoektocht naar een politieke oplossing voor het Israëlisch-Palestijns conflict marginaliseerde de internationale gemeenschap al te vaak het belang van het internationaal recht. Wij menen dat juist het internationaal recht een uitkomst kan bieden en de schijnbaar tegengestelde eisen van de partijen met elkaar kan verzoenen. Die stelling loopt als een rode draad door onze lezingen. We benadrukken dat het conflict niet zwart-wit is en dat beide volkeren eronder lijden.
Er is evenwel een complicatie. Ook al schenden beide partijen het internationaal recht, toch is het een asymmetrisch conflict. Het Israëlische volk heeft al meer dan 60 jaar een eigen staat op 78 percent van historisch Palestina. Het Palestijnse volk wacht al even lang op zijn eigen staat op de overige 22 percent: de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en Oost-Jeruzalem. Bovendien bezet Israël de Palestijnse gebieden sinds 1967 en voert het er een expansiebeleid. Onder een bezetting is er geen gelijkheid. Volgens het internationaal humanitair recht moet Israël als bezettende macht instaan voor de veiligheid en het welzijn van de Palestijnse burgers. De Palestijnse gewapende groeperingen zijn evengoed gebonden aan het internationaal humanitair recht en mogen geen aanvallen plegen tegen Israëlische burgers. Wij veroordelen zowel het geweld van de Palestijnse gewapende groeperingen als dat van het Israëlische leger.
Aan de hand van kaarten van onder meer de Verenigde Naties tonen we hoe de Israëlisch-Palestijnse kwestie in wezen een territoriaal conflict is. Een overzicht van de kaarten maakt duidelijk hoe het Israëlische expansiebeleid met de nederzettingen, de checkpoints, de Muur, enz. de toekomstige Palestijnse staat tot een lappendeken reduceert. In de jaren negentig schaarde Israël zich in het vredesproces achter de tweestatenoplossing en het ‘land voor vrede’-principe. Dat Israël een beleid voert waarbij het steeds nieuwe feiten creëert op het terrein, toont echter aan dat het nog geen keuze maakte. Bovendien onderwerpt Israël sinds 2007 de bevolking van de Gazastrook aan een draconische blokkade. Hiermee brengt het niet Hamas maar de Palestijnse burgers in Gaza op de knieën. Bijna 80 percent van hen is nu afhankelijk van voedselhulp.
Ondanks intense internationale betrokkenheid blijven de voornaamste pijnpunten onopgelost. Het land is nog steeds niet verdeeld. Hierdoor heeft Israël nog altijd geen eigen veilige grenzen en is de Palestijnse staat nog niet opgericht. De aanhoudende wetteloosheid destabiliseert het Midden-Oosten en heeft wereldwijd negatieve gevolgen. Dit is de reden voor ons engagement. Wij willen een betere toekomst zien waarbij beide volkeren hun rechten, hun toekomst en het leven van hun kinderen gewaarborgd zien. Samen met onze Israëlische en Palestijnse partners geloven we dat dit mogelijk is.
Voornaamste bronnen:
Internationale Comité van het Rode Kruis (ICRC): http://www.icrc.org/Web/Eng/siteeng0.nsf/htmlall/palestine?opendocument&link=home
OCHA, VN-Agentschap voor humanitaire zaken: http://www.ochaopt.org/
B’tselem, Information Center on Human Rights in the OPT: http://www.btselem.org/English/
GISHA, the Legal Center for Freedom of Movement: http://www.gisha.org/
MIFTAH, The Palestinian Intiative for the Promotion of Dialogue and Democracy: http://www.miftah.org/
Europese Commissie, directoraat voor externe relaties (RELEX)
http://ec.europa.eu/external_relations/mideast/index_en.htm
De foto's van Gie en Maryse
http://picasaweb.google.com/101960973798747574127/Vredespelgrimage?authkey=Gv1sRgCITr1_aixLy_jAE#
Bedankt...
Bedankt...
donderdag 18 november 2010
Flotilla-voorbeelden
Website:http://www.jewishboattogaza.org
Bedrijfsprofiel:
A boat carrying members of Jews for Justice for Palestine set sail from Cyprus this morning (26/09/10), with a cargo of aid and a message of solidarity for the people of Gaza.
This action is being taken on the day that the freeze on building Jewish settlements in the Palestinian Territories is lifted.
Jews For Justice For Palestine believes that any peace talks between Israel and the Palestinian Authorities will fail unless the settlement program is halted and the 1.5 million people of Gaza are given a voice in talks about their own future. (minder lezen)
A boat carrying members of Jews for Justice for Palestine set sail from Cyprus this morning (26/09/10), with a cargo of aid and a message of solidarity for the people of Gaza.
This action is being taken on the day that the freeze on building Jewish settlements in the Palestinian Territories is lifted.
Jews For Justice For Palestine believes that any peace talks between Israel and the Palestinian Authorities will fail unless the settlement program is halted and the 1.5 million people of Gaza... (lees meer)Missie:The boat, Irene, is sailing under the British flag, carrying ten passengers and crew, including Jews from the US, the UK, Germany and Israel.
Among them are two holocaust survivors, ex-IDF, academics and two journalists.
Irene will carry desperately needed aid for the people of Gaza including:
children's toys,
school textbooks,
musical instruments, and
fishing nets for Gaza's fishing communities
The receiving organization in Gaza is The Palestinian International Campaign To End The Siege On Gaza, directed by psychiatrist Dr. Eyad Sarraj.
The boat will attempt to reach the coast of Gaza and unload its aid cargo in a nonviolent, symbolic act of solidarity and protest - and call for the siege to be lifted to enable free passage of goods and people to and from the Gaza Strip.
The Passengers will carry with them the names of dozens of Jews who have expressed support for this action, symbolic of the widespread support for the boat by Jews worldwide.
Richard Kuper, said today that the Jewish Boat to Gaza is a symbolic act of protest against the Israeli occupation of Palestine and the siege of Gaza, and a message of solidarity to Palestinians and Israelis who seek peace and justice.
'Israeli government policies are not supported by all Jews,' said Richard Kuper, a member of the organizing group of Jews for Justice for Palestinians. 'We call on all governments and people around the world to speak and act against the occupation and the siege. The Jewish Boat to Gaza is a symbolic act of protest against the Israeli occupation of Palestine and the siege of Gaza, and a message of solidarity to Palestinians and Israelis who seek peace and justice.'
Website:http://www.jewishboattogaza.orgBedrijfsprofiel:A boat carrying members of Jews for Justice for Palestine set sail from Cyprus this morning (26/09/10), with a cargo of aid and a message of solidarity for the people of Gaza.
This action is being taken on the day that the freeze on building Jewish settlements in the Palestinian Territories is lifted.
Jews For Justice For Palestine believes that any peace talks between Israel and the Palestinian Authorities will fail unless the settlement program is halted and the 1.5 million people of Gaza are given a voice in talks about their own future. (minder lezen)
A boat carrying members of Jews for Justice for Palestine set sail from Cyprus this morning (26/09/10), with a cargo of aid and a message of solidarity for the people of Gaza.
This action is being taken on the day that the freeze on building Jewish settlements in the Palestinian Territories is lifted.
Jews For Justice For Palestine believes that any peace talks between Israel and the Palestinian Authorities will fail unless the settlement program is halted and the 1.5 million people of Gaza... (lees meer)Missie:The boat, Irene, is sailing under the British flag, carrying ten passengers and crew, including Jews from the US, the UK, Germany and Israel.
Among them are two holocaust survivors, ex-IDF, academics and two journalists.
Irene will carry desperately needed aid for the people of Gaza including:
children's toys,
school textbooks,
musical instruments, and
fishing nets for Gaza's fishing communities
The receiving organization in Gaza is The Palestinian International Campaign To End The Siege On Gaza, directed by psychiatrist Dr. Eyad Sarraj.
The boat will attempt to reach the coast of Gaza and unload its aid cargo in a nonviolent, symbolic act of solidarity and protest - and call for the siege to be lifted to enable free passage of goods and people to and from the Gaza Strip.
The Passengers will carry with them the names of dozens of Jews who have expressed support for this action, symbolic of the widespread support for the boat by Jews worldwide.
Richard Kuper, said today that the Jewish Boat to Gaza is a symbolic act of protest against the Israeli occupation of Palestine and the siege of Gaza, and a message of solidarity to Palestinians and Israelis who seek peace and justice.
'Israeli government policies are not supported by all Jews,' said Richard Kuper, a member of the organizing group of Jews for Justice for Palestinians. 'We call on all governments and people around the world to speak and act against the occupation and the siege. The Jewish Boat to Gaza is a symbolic act of protest against the Israeli occupation of Palestine and the siege of Gaza, and a message of solidarity to Palestinians and Israelis who seek peace and justice.'
Regarding the threat of interception by the IDF, Kuper said 'This is a nonviolent action. We aim to reach Gaza, but our activists will not engage in any physical confrontation and will therefore not present the Israelis with any reason or excuse to use physical force or assault them.'
Supporters: Jewish organizations and individuals from UK, Holland, Germany, US, Switzerland, Denmark, Sweden, Belgium, France, Austria, Australia and Israel.
Organizers and sponsors: European Jews for a Just Peace, Jews for Justice for Palestinians (UK), Juedische Stimme fuer einen gerechten Frieden in Nahost (Germany), American Jews for a Just Peace (USA), Jewish Voice for Peace (USA), Jews Against the Occupation Sydney. ...
Regarding the threat of interception by the IDF, Kuper said 'This is a nonviolent action. We aim to reach Gaza, but our activists will not engage in any physical confrontation and will therefore not present the Israelis with any reason or excuse to use physical force or assault them.'
Supporters: Jewish organizations and individuals from UK, Holland, Germany, US, Switzerland, Denmark, Sweden, Belgium, France, Austria, Australia and Israel.
Organizers and sponsors: European Jews for a Just Peace, Jews for Justice for Palestinians (UK), Juedische Stimme fuer einen gerechten Frieden in Nahost (Germany), American Jews for a Just Peace (USA), Jewish Voice for Peace (USA), Jews Against the Occupation Sydney. ...
Bedrijfsprofiel:
A boat carrying members of Jews for Justice for Palestine set sail from Cyprus this morning (26/09/10), with a cargo of aid and a message of solidarity for the people of Gaza.
This action is being taken on the day that the freeze on building Jewish settlements in the Palestinian Territories is lifted.
Jews For Justice For Palestine believes that any peace talks between Israel and the Palestinian Authorities will fail unless the settlement program is halted and the 1.5 million people of Gaza are given a voice in talks about their own future. (minder lezen)
A boat carrying members of Jews for Justice for Palestine set sail from Cyprus this morning (26/09/10), with a cargo of aid and a message of solidarity for the people of Gaza.
This action is being taken on the day that the freeze on building Jewish settlements in the Palestinian Territories is lifted.
Jews For Justice For Palestine believes that any peace talks between Israel and the Palestinian Authorities will fail unless the settlement program is halted and the 1.5 million people of Gaza... (lees meer)Missie:The boat, Irene, is sailing under the British flag, carrying ten passengers and crew, including Jews from the US, the UK, Germany and Israel.
Among them are two holocaust survivors, ex-IDF, academics and two journalists.
Irene will carry desperately needed aid for the people of Gaza including:
children's toys,
school textbooks,
musical instruments, and
fishing nets for Gaza's fishing communities
The receiving organization in Gaza is The Palestinian International Campaign To End The Siege On Gaza, directed by psychiatrist Dr. Eyad Sarraj.
The boat will attempt to reach the coast of Gaza and unload its aid cargo in a nonviolent, symbolic act of solidarity and protest - and call for the siege to be lifted to enable free passage of goods and people to and from the Gaza Strip.
The Passengers will carry with them the names of dozens of Jews who have expressed support for this action, symbolic of the widespread support for the boat by Jews worldwide.
Richard Kuper, said today that the Jewish Boat to Gaza is a symbolic act of protest against the Israeli occupation of Palestine and the siege of Gaza, and a message of solidarity to Palestinians and Israelis who seek peace and justice.
'Israeli government policies are not supported by all Jews,' said Richard Kuper, a member of the organizing group of Jews for Justice for Palestinians. 'We call on all governments and people around the world to speak and act against the occupation and the siege. The Jewish Boat to Gaza is a symbolic act of protest against the Israeli occupation of Palestine and the siege of Gaza, and a message of solidarity to Palestinians and Israelis who seek peace and justice.'
Website:http://www.jewishboattogaza.orgBedrijfsprofiel:A boat carrying members of Jews for Justice for Palestine set sail from Cyprus this morning (26/09/10), with a cargo of aid and a message of solidarity for the people of Gaza.
This action is being taken on the day that the freeze on building Jewish settlements in the Palestinian Territories is lifted.
Jews For Justice For Palestine believes that any peace talks between Israel and the Palestinian Authorities will fail unless the settlement program is halted and the 1.5 million people of Gaza are given a voice in talks about their own future. (minder lezen)
A boat carrying members of Jews for Justice for Palestine set sail from Cyprus this morning (26/09/10), with a cargo of aid and a message of solidarity for the people of Gaza.
This action is being taken on the day that the freeze on building Jewish settlements in the Palestinian Territories is lifted.
Jews For Justice For Palestine believes that any peace talks between Israel and the Palestinian Authorities will fail unless the settlement program is halted and the 1.5 million people of Gaza... (lees meer)Missie:The boat, Irene, is sailing under the British flag, carrying ten passengers and crew, including Jews from the US, the UK, Germany and Israel.
Among them are two holocaust survivors, ex-IDF, academics and two journalists.
Irene will carry desperately needed aid for the people of Gaza including:
children's toys,
school textbooks,
musical instruments, and
fishing nets for Gaza's fishing communities
The receiving organization in Gaza is The Palestinian International Campaign To End The Siege On Gaza, directed by psychiatrist Dr. Eyad Sarraj.
The boat will attempt to reach the coast of Gaza and unload its aid cargo in a nonviolent, symbolic act of solidarity and protest - and call for the siege to be lifted to enable free passage of goods and people to and from the Gaza Strip.
The Passengers will carry with them the names of dozens of Jews who have expressed support for this action, symbolic of the widespread support for the boat by Jews worldwide.
Richard Kuper, said today that the Jewish Boat to Gaza is a symbolic act of protest against the Israeli occupation of Palestine and the siege of Gaza, and a message of solidarity to Palestinians and Israelis who seek peace and justice.
'Israeli government policies are not supported by all Jews,' said Richard Kuper, a member of the organizing group of Jews for Justice for Palestinians. 'We call on all governments and people around the world to speak and act against the occupation and the siege. The Jewish Boat to Gaza is a symbolic act of protest against the Israeli occupation of Palestine and the siege of Gaza, and a message of solidarity to Palestinians and Israelis who seek peace and justice.'
Regarding the threat of interception by the IDF, Kuper said 'This is a nonviolent action. We aim to reach Gaza, but our activists will not engage in any physical confrontation and will therefore not present the Israelis with any reason or excuse to use physical force or assault them.'
Supporters: Jewish organizations and individuals from UK, Holland, Germany, US, Switzerland, Denmark, Sweden, Belgium, France, Austria, Australia and Israel.
Organizers and sponsors: European Jews for a Just Peace, Jews for Justice for Palestinians (UK), Juedische Stimme fuer einen gerechten Frieden in Nahost (Germany), American Jews for a Just Peace (USA), Jewish Voice for Peace (USA), Jews Against the Occupation Sydney. ...
Regarding the threat of interception by the IDF, Kuper said 'This is a nonviolent action. We aim to reach Gaza, but our activists will not engage in any physical confrontation and will therefore not present the Israelis with any reason or excuse to use physical force or assault them.'
Supporters: Jewish organizations and individuals from UK, Holland, Germany, US, Switzerland, Denmark, Sweden, Belgium, France, Austria, Australia and Israel.
Organizers and sponsors: European Jews for a Just Peace, Jews for Justice for Palestinians (UK), Juedische Stimme fuer einen gerechten Frieden in Nahost (Germany), American Jews for a Just Peace (USA), Jewish Voice for Peace (USA), Jews Against the Occupation Sydney. ...
woensdag 17 november 2010
Bijbelse verwijzingen...
1. Bezoek aan de tempelberg en Al Aqsa moskee & Sint-Anna
a) De rotskoepel binnen zijn er een aantal inscripties (een soort van propaganda naar de Christenen):
- “Hij heeft niet verwekt en is niet verwekt”.
- “ Er is geen godheid dan God alleen zonder metgezel”.
- “O, mensen van het boek… De Messias, Jezus, zoon van Maria, was slechts Gods boodschapper. Het is niet aan God om een zoon te nemen…”.
b) Jesaja 55, 8-9 aspect van transcendentie , analoog lege mihrab
[8] Mijn plannen zijn niet jullie plannen,
en jullie wegen zijn niet mijn wegen – spreekt de HEER.
[9] Want zo hoog als de hemel is boven de aarde,
zo ver gaan mijn wegen jullie wegen te boven,
en mijn plannen jullie plannen.
c) Het verhaal van Anna en Joachim staat niet in de bijbel maar wel in het apocrief evangelie van Jacobus. Je merkt dat hun verhaal opvallend veel gelijkenissen heeft met het oudtestamentische verhaal van Hannah en Elkana, de ouders van Samuel. Korte inhoud: Anna en Joachim zijn een vroom koppel en bij elk groot feest breng Joachim een offer aan de tempel. Zij houden misschien wel veel van elkaar maar ze zijn kinderloos, tot groot verdriet van Anna die dan ook de belofte maakt, mocht ze ooit zwanger geraken, haar kind volledig toe te wijden aan God. Op een zekere dag wanneer Joachim in de tempel is, wordt hij door de hogepriesters bespot omdat hij geen nakomelingen heeft. Joachim vlucht uit schaamte naar Bethlehem en gaat onderduiken bij de herders. Een engel verschijnt aan hem en vertelt hem de blijde boodschap dat hij een kind zal krijgen. En ook aan Anna wordt door een engel meegedeeld dat haar onvruchtbare schoot zal geopend worden. De engel geeft Joachim de opdracht terug te keren naar Anna en het koppel ontmoet elkaar bij de gouden poort en op die plaats geraakt zij zwanger.
d) Het eerst koranfragment komt uit de Soera al bakara.Surah al-Bakara (De koe)
Medinisch met 286 verzen, behalve vers 281 dat op Mina bij de afscheidsbedevaart neerdaalde. Dit is de eerste surah die in Medina neerdaalde.
Dit komt uit het tweede grote hoofdstuk uit de Koran en is geschreven in een tijd dat de profeet Mohammed de Islam heel fel moest verdedigen. De boodschap van Mohammed werd als bedreigend ervaren doordat hij een grote aanhang had en de gevestigde manier van leven op een helling zette. In deze soera wil de profeet de toehoorders waarschuwen en wapenen. Wat is belangrijker? Geld en mensen behagen of God, de enige? Ik koos voor een mooi vers uit deze tweede soera, het troonvers genaamd.
e) Het tweede koranfragment heet het openingsvers, en staat in het begin van de Koran. Al-fatiha gelijkenissen met het onze vader.
2. Geboortekerk
a) het geboorteverhaal bij Lucas.
b) Ook bij Mt is Bethlehem de setting van Jezus’ geboorte.
c) Waarom Bethlehem als geboorteplaats? Ten eerste de link met David. Ten tweede: voorspelling in het OT: Micha 5, 1 dat Bethlehem de geboorteplaats wordt van de toekomstige leider van Israël:
Micha [1] Uit jou, Betlehem in Efrata,
te klein om tot Juda’s geslachten te behoren,
uit jou komt iemand voort die voor mij over Israël zal heersen.
Zijn oorsprong ligt in lang vervlogen tijden,
in de dagen van weleer.
[2] Totdat de vrouw die zwanger is haar kind heeft gebaard,
worden zijn broeders aan hun lot overgelaten.
Daarna zullen wie er nog over zijn
terugkeren naar de andere Israëlieten.
[3] Hij zal aantreden en hen als een herder weiden,
bekleed met de macht van de HEER, zijn God,
met de majesteit van diens verheven naam.
Zij zullen veilig wonen,
want hij zal heersen tot aan de einden der aarde,
[4] en hij brengt vrede.
3. Olijfberg en via dolorosa
a) In Lc 22, 39 lezen we het volgende:“En hij verliet de stad, zoals hij gewoon was, naar de olijfberg.” De olijfberg was blijkbaar een vertrouwde plaats voor Jezus. Net zoals Jezus de gewoonte had overdag naar de tempel te gaan en te overnachten in Bethanië.
a) De rotskoepel binnen zijn er een aantal inscripties (een soort van propaganda naar de Christenen):
- “Hij heeft niet verwekt en is niet verwekt”.
- “ Er is geen godheid dan God alleen zonder metgezel”.
- “O, mensen van het boek… De Messias, Jezus, zoon van Maria, was slechts Gods boodschapper. Het is niet aan God om een zoon te nemen…”.
b) Jesaja 55, 8-9 aspect van transcendentie , analoog lege mihrab
[8] Mijn plannen zijn niet jullie plannen,
en jullie wegen zijn niet mijn wegen – spreekt de HEER.
[9] Want zo hoog als de hemel is boven de aarde,
zo ver gaan mijn wegen jullie wegen te boven,
en mijn plannen jullie plannen.
c) Het verhaal van Anna en Joachim staat niet in de bijbel maar wel in het apocrief evangelie van Jacobus. Je merkt dat hun verhaal opvallend veel gelijkenissen heeft met het oudtestamentische verhaal van Hannah en Elkana, de ouders van Samuel. Korte inhoud: Anna en Joachim zijn een vroom koppel en bij elk groot feest breng Joachim een offer aan de tempel. Zij houden misschien wel veel van elkaar maar ze zijn kinderloos, tot groot verdriet van Anna die dan ook de belofte maakt, mocht ze ooit zwanger geraken, haar kind volledig toe te wijden aan God. Op een zekere dag wanneer Joachim in de tempel is, wordt hij door de hogepriesters bespot omdat hij geen nakomelingen heeft. Joachim vlucht uit schaamte naar Bethlehem en gaat onderduiken bij de herders. Een engel verschijnt aan hem en vertelt hem de blijde boodschap dat hij een kind zal krijgen. En ook aan Anna wordt door een engel meegedeeld dat haar onvruchtbare schoot zal geopend worden. De engel geeft Joachim de opdracht terug te keren naar Anna en het koppel ontmoet elkaar bij de gouden poort en op die plaats geraakt zij zwanger.
d) Het eerst koranfragment komt uit de Soera al bakara.Surah al-Bakara (De koe)
Medinisch met 286 verzen, behalve vers 281 dat op Mina bij de afscheidsbedevaart neerdaalde. Dit is de eerste surah die in Medina neerdaalde.
Dit komt uit het tweede grote hoofdstuk uit de Koran en is geschreven in een tijd dat de profeet Mohammed de Islam heel fel moest verdedigen. De boodschap van Mohammed werd als bedreigend ervaren doordat hij een grote aanhang had en de gevestigde manier van leven op een helling zette. In deze soera wil de profeet de toehoorders waarschuwen en wapenen. Wat is belangrijker? Geld en mensen behagen of God, de enige? Ik koos voor een mooi vers uit deze tweede soera, het troonvers genaamd.
e) Het tweede koranfragment heet het openingsvers, en staat in het begin van de Koran. Al-fatiha gelijkenissen met het onze vader.
2. Geboortekerk
a) het geboorteverhaal bij Lucas.
b) Ook bij Mt is Bethlehem de setting van Jezus’ geboorte.
c) Waarom Bethlehem als geboorteplaats? Ten eerste de link met David. Ten tweede: voorspelling in het OT: Micha 5, 1 dat Bethlehem de geboorteplaats wordt van de toekomstige leider van Israël:
Micha [1] Uit jou, Betlehem in Efrata,
te klein om tot Juda’s geslachten te behoren,
uit jou komt iemand voort die voor mij over Israël zal heersen.
Zijn oorsprong ligt in lang vervlogen tijden,
in de dagen van weleer.
[2] Totdat de vrouw die zwanger is haar kind heeft gebaard,
worden zijn broeders aan hun lot overgelaten.
Daarna zullen wie er nog over zijn
terugkeren naar de andere Israëlieten.
[3] Hij zal aantreden en hen als een herder weiden,
bekleed met de macht van de HEER, zijn God,
met de majesteit van diens verheven naam.
Zij zullen veilig wonen,
want hij zal heersen tot aan de einden der aarde,
[4] en hij brengt vrede.
3. Olijfberg en via dolorosa
a) In Lc 22, 39 lezen we het volgende:“En hij verliet de stad, zoals hij gewoon was, naar de olijfberg.” De olijfberg was blijkbaar een vertrouwde plaats voor Jezus. Net zoals Jezus de gewoonte had overdag naar de tempel te gaan en te overnachten in Bethanië.
Abonneren op:
Posts (Atom)