1. Kernboodschap en inhoudelijke elementen
- Kernboodschap: we veroordelen het geweld aan beide zijden en ijveren voor een duurzame vrede in Israël en Palestina. Onze positie is niet vóór de Palestijnen en tegen de Israëli’s, maar vóór rechtvaardigheid en vrede en tegen geweld.
- Maak duidelijk dat Broederlijk Delen en Pax Christi onrecht benoemen. Dit is geen zwart-wit conflict, beide partijen maken fouten en schenden het internationaal recht. Toch dragen ze niet evenveel verantwoordelijkheid. Als bezettende macht zijn Israëls verplichtingen aanzienlijk groter.
- Ons engagement voor de vrede in Israël en Palestina ontspruit uit de vaststelling dat het Israëlische beleid gekenmerkt wordt door systematische schendingen van het internationaal recht. Bovendien geniet Israël, in tegenstelling tot veel andere landen waar het internationaal recht op grote schaal wordt geschonden, straffeloosheid.
- Wij willen het debat niet verder polariseren, maar het verrijken. Daarnaast willen we mensen uitnodigen om zich te engageren voor een duurzame en rechtvaardige vrede. Velen deinzen hiervoor terug omdat het conflict ingewikkelder is dan bijvoorbeeld de strijd tegen Apartheid in Zuid-Afrika. Dat is begrijpelijk, gezien de hevige aanvallen vanuit pro-Israëlische hoek tegen wie opkomt voor de rechten van de Palestijnen.
2. Context
- Wie het conflict wil begrijpen en erover wil spreken moet rekening houden met de context waarin het zich afspeelt en de verschillende factoren die het debat beïnvloeden. Je moet deze elementen niet per se vermelden, maar er wel rekening mee houden en weten dat je publiek hierdoor beïnvloed is.
o Het beeld van Israël in het Westen was tot de oorlog van 1967 erg positief. Israël werd voorgesteld als een klein en moedig land dat moest opboksen tegen vijandige landen die het wilden vernielen. Een cruciale factor waarom Europa lang weigerde kritiek op Israël te uiten, is uiteraard de geschiedenis van het Joodse volk dat eeuwenlang werd vervolgd in Europa, met de Shoah als dramatische dieptepunt.
o De rol van de media bij de beeldvorming over Israël kan onmogelijk onderschat worden. Door stelselmatig campagnes van opeenvolgende Israëlische regeringen en pro-Israëlische groeperingen zoals de Joods-Amerikaanse lobbygroep AIPAC, kreeg het Israëlische discours disproportioneel veel gewicht in het debat over het conflict, en ook in de media.
o Sinds de start van de tweede Intifada, die veel gewelddadiger was dan de eerste Palestijnse volksopstand en aangestookt werd door gewapende groeperingen met hun zelfmoordaanslagen, verminderde de sympathie voor de Palestijnen. De gewapende groeperingen zetten het maatschappelijk middenveld buitenspel en sloten geweldloos verzet uit. Het Palestijnse geweld zorgde voor een accentverschuiving van de rechten naar de plichten van de Palestijnen.
o De internationale context veranderde sterk na de aanslagen van 11 september van al-Qa’ida en de daaropvolgende start van de zogenaamde oorlog tegen het terrorisme. Het fundamentalisme binnen de islamitische wereld, en ook binnen de Palestijnse gebieden, nam sterk toe.
- Een groot deel van je taak is het hercontextualiseren van het conflict, een nieuw kader scheppen. Dit kan je enkel doen als je het vertrouwen van het publiek wint.
- Je moet opletten dat je geen eenzijdig discours afsteekt, en rekening houdt met de angsten van Israëli’s, reëel of niet (bvb. discours van Iraans president Ahmedinejad die de Holocaust ontkent en stelt dat Israël van de kaart moet worden geveegd, is zeer verontrustend.)
3. Opbouw en vorm
- Maak gebruik van de powerpoint presentatie en kaarten.
- Ook al maak je duidelijk dat je geen louter historisch exposé wil geven, probeer toch de twee voornaamste data 1948 en 1967 kort toe te lichten (met kaarten), om het publiek een kapstok te geven.
- Breng na de historische inleiding je persoonlijk getuigenis. Hang je uiteenzetting zoveel mogelijk op aan de feiten op het terrein.
- Maak duidelijk dat je geen expert bent, maar een persoon die de situatie ter plaatse heeft gezien.
- Toon aan dat je een feitelijke benadering hebt en zo objectief mogelijk probeert te zijn. Bepleiters van vrede in Israël en Palestina moeten de consensus doorbreken en een ander perspectief geven. Cruciaal is dat dit gebeurt op basis van feiten op het terrein. Die zijn zo ernstig dat ze vaak voor zich spreken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten